Saturday, December 06, 2008
تغییرات در قوانین پناهندگی اتحادیهی اروپا
طبق تصمیم کمیسیون اتحادیه اروپا، پناهجویان در آینده پس از ۶ ماه، اجازهی کار دریافت میکنند. برخی کارشناسان با این تغییرات مخالفاند. تفاوت وضعیت بازار کار در کشورهای عضو ، یکی از دلایل این مخالفت است.
قوانین پناهندگی در کشورهای عضو اتحادیهی اروپا را میتوان از نظر ناهماهنگی به لحاف چهل تکه تشبیه کرد؛ هر کدام از ۲۷ کشور عضو اتحادیه، قانون و مقررات ویژهی خود را دارد. مقرراتی که با همهی ناهمگونی، در یک اصل مشترکاند: قربانیان خشونت و فشار، کسانی که ناچار به ترک کشورشان شدهاند، در کشورهای عضو اتحادیهی اروپا از حق حفاظت برخوردارند.
ژاک بارو (Jacques Barrot) کمیسر دادگستری (حقوقی) اتحادیهی اروپا معتقد است که این ناهماهنگی در قوانین، بیعدالتی در حق متقاضیان پناهندگی است. بارو برای نمونه دو کشور سوئد و یونان را مقایسه میکند و میگوید : « سوئد یک پناهجوی عراقی را به احتمال بسیار زیاد میپذیرد ولی یونان نه.»
پیشنهادهای تازهای که اتحادیهی اروپا در بروکسل با آنها موافقت کرد، هیچگونه تغییری در اصل بنیادین پذیرش پناهجو نمیدهند. با وجود این، کمیسر حقوقی اتحادیه اروپا به دنبال تعریف استانداردهای حداقل در برخورد با متقاضیان پناهندگی در تمامی کشورهای عضو اتحادیه است. رسیدگی منصفانه و انسانی به مسائل پناهندگان هدف تمامی این تغییرات است.
دریافت اجازه کار پس از ۶ ماه
بر همین اساس باید به پناهندگان پس از گذشت ۶ ماه اجازهی کار داده شود. در آلمان تا کنون متقاضیان پناهندگی، پس از گذشت ۱۲ ماه اجازهی کار دریافت میکردند. مانفرد وبر (Manfred Weber) یکی از سخنگویان سیاست حقوقی حزب سوسیال مسیحی آلمان (CSU) در پارلمان اروپا، از مدافعان مقررات موجود در رابطه با کار پناهندگان است. به اعتقاد او، در هر کدام از کشورهای عضو اتحادیهی اروپا، وضعیت ویژهای بر بازار کار حاکم است که با دیگر کشورها متفاوت است. به نظر وبر، وضع مقررات یکسان برای همهی کشورها، به معنای محدود کردن انعطافپذیری این کشورهاست.
تغییرات پیشنهادی در قوانین مربوط به پناهجویان
دولت آلمان در گذشته پیوسته با دخالت بروکسل در امور مربوط به پناهندگان در کشورش، مخالفت کرده است. این کشور اما با تغییر در مقرراتی که به آسانکردن شرایط پذیرش پناهندگان منجر میشوند موافق است.
چند نمونه از پیشنهادات برای تغییر در قوانین مربوط به پناهندگان به شرح زیر است:
- حق برخورداری از مراقبتهای روانشناختی برای قربانیان شکنجه،
- عدم اسکان زنانی که مورد سوء استفادهی جنسی قرار گرفتهاند با مردان پناهنده در یک مکان،
- فراهم آوردن امکانات حقوقی بیشتر برای دفاع از حقوق پناهجویان
یکی دیگر از مواردی که در بروکسل بر سر اصلاح آن اندیشیده میشود، نحوهی تقسیم پناهجویان در کشورهای عضو اتحادیه است. از سوی دیگر به گفتهی بارو، با تغییر مقرراتی که بر اساس آن، کشور میزبان، صلاحیت رسیدگی به امور پناهجو را داراست، ممکن است در آینده برخی صلاحیتها در این مورد به اتحادیهی اروپا واگذار شود.
پیشنهادات بارو، کمیسر حقوقی اتحادیهی اروپا، به احتمال زیاد آغاز یک سری تغییرات حقوقی در رابطه با پناهجویان در اتحادیهی اروپاست.
Monday, December 01, 2008
مهاجران ایرانی در فیلم جدید کن لوچ
کن لوچ فيلم ساز سرشناس بريتانيايی در جديدترين اثر سينمايی خود «این یک جهان آزاد است»، به سراغ مهاجرين غيرقانونی در لندن رفته و با روایت داستان زندگی يک زن انگليسی، به مشکلات مهاجران خارجی از جمله ايرانیها پرداخته است.
این فیلم، که اکران آن در آمریکای شمالی در فوریه سال ۲۰۰۸ میلادی آغاز شد، در روزهای گذشته به روی پرده سینمای برخی کشورهای اروپایی، از جمله آلمان رفته است.
خلاصه فیلم:
«انجی» زن جوانی است که به خاطر اعتراض به سوء استفادههای جنسی که از او در محيط کارش می شود، اخراج می شود.
او که در يک بنگاه کاريابی بزرگ کار میکرد، برای تامين زندگی خود و پسر ۱۱ سالهاش، تصميم میگيرد يک بنگاه کاريابی کوچک تاسيس و برای مهاجرين خارجی کارهای روزانه و کوچک دست و پا کند.
او در اين ميان با يک مهاجر ايرانی به نام محمود آشنا میشود. محمود همراه با همسر و دو دختر خود به طور غيرقانونی به لندن آمده و اکنون بیپول و بیکار است. انجی با آشنايی با همسر و فرزندان محمود به مشکلات و زندگی سخت آنها پی میبرد.
در این میان مهين، همسر محمود، داستان فرار خانواده خود را از دست مامورين امنیتی جمهوری اسلامی برای انجی تعريف می کند. داستانی که انجی را به شدت تحت تاثير قرار میدهد.
«اين يک جهان آزاد است»، آخرين ساخته تحسين شده کن لوچ (۷۲ ساله)، موضوعی اجتماعی دارد و مانند آثار پيشين کن لوچ به معضلات و مشکلات جامعه میپردازد.
ببینید:
این فيلم سال گذشته موفق به دريافت سه جايزه از فستيوال فيلم ونيز، از جمله جايزه بهترين فيلمنامه شد.
چهار ايرانی -داوود راستگو در نقش محمود، مهين امينيا در نقش همسرش و شادا و شرا کاووسيان در نقش دختران محمود- در این فیلم بازی میکنند.
کن لوچ، کارگردان فيلم و تلويزيون و فعال سياسی-اجتماعی، متولد ۱۹۳۶ در بريتانياست و به خاطر ساخت فيلمهايی در ژانر «رئاليسم اجتماعی» شهرتی جهانی دارد.
او فيلمسازی را در دهه ۶۰ با ساخت فيلمهای مستند تلويزيونی آغاز کرد.
فيلم مستند «کتی به خانه بيا» ساخته کن لوچ در مورد بیخانمانها در سال ۱۹۶۶، باعث تغييرات برخی قوانين مربوط به بیخانمانها در بريتانيا شد.
این کارگردان بریتانیایی با ساخت ۴۴ فيلم ، تا کنون ۶۷ جايزه معتبر بين المللی از جمله نخل طلای کن را از آن خود کرده است.
از ديگر فيلمهای او می توان به «بادی که در علفزار میپيچد»، «بوسه گرم»، «زندگی خانوادگی»، «زمين و آزادی»، «نام من، جو» و «آهنگ کارلا» اشاره کرد.
عباس کيارستمی، فيلمساز مطرح ايرانی، در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) در يک فيلم سه اپيزودی به نام «بليطها» با کن لوچ همکاری کرد.
کن لوچ قرار است فيلمی در مورد «اريک کانتونا»، بازيگر اسطورهای فوتبال متولد فرانسه بسازد. اين فيلم که «درجستجوی اريک» نام دارد، در سال ۲۰۰۹ به نمايش درخواهد آمد.
Thursday, November 27, 2008
اروپا امید آخر پناهندگان عراقی
روز پنجشنبه (۲۷ نوامبر) در بروکسل، وزرای کشور اتحادیه اروپا پیرامون اسکان دادن به اقلیتهای پناهجو و تحت تعقیب عراقی در کشورهای عضو این اتحادیه، گفتگو کردند
در سال آینده اروپا پذیرای ده هزار پناهجو خواهد بود
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد پیش از این خواستار پذیرش ده هزار پناهجوی عراقی از سوی کشورهای اروپایی شده بود. این افراد عمدتا کسانی هستند که هیچ شانسی برای بازگشت به عراق ندارند. اقلیتهای مذهبی، شکنجهشدگان یا زنان قربانی سوءاستفادههای جنسی جزو این گروه به شمار میآیند.
از همین رو روز پنجشنبه (۲۷ نوامبر) در بروکسل وزیران کشور اتحادیه اروپا با هم دیدار کردند که محور اصلی این دیدار بحث پیرامون اسکان پناهجویان عراقی در کشورهای عضو این اتحادیه در سال آینده میلادی بود. در این میان دولت آلمان اعلام کرده است که توانایی پذیرش ۲۵۰۰ نفر از این افراد را دارد که اقلیتهای مسیحی تحت تعقیب، در اولویت هستند. وولفگانگ شویبله، وزیر کشور آلمان تاکید کرده است که کشورش مایل است در "یک حرکت مشترک اروپایی" سهیم باشد.
بر همین اساس ایالت نیدرساکسن آلمان اعلام آمادگی کرده است که این پناهجویان را در مکانی موقت جای دهد و کلاسهای آموزش زبان آلمانی را برای هماهنگ ساختن آنها با جامعه آلمان برگزار کند.
در حال حاضر بیش از دو و نیم میلیون پناهجوی عراقی در سوریه و اردن زندگی میکنند که بنا بر آمار سازمان ملل ۱۳ درصد از آنها مسیحی هستند. در ماه اکتبر سال جاری هیأتی از اتحادیه اروپا و کمیساریای پناهندگان سازمان ملل از اردوگاههای محل نگهداری این پناهندگان در دو کشور یادشده دیدن کرد که در گزارش نهایی وضعیت این مکانها نامناسب و وخیم توصیف شده بود.
دولت عراق پیش از این تسهیلاتی برای بازگشت دوباره پناهجویان به کشور در نظر گرفته بود، از جمله پرداخت هزینه سفر به عراق، کمکهای مالی و همچنین کمک برای یافتن شغل در این کشور. با این حال بسیاری از عراقیان هیچگونه تمایلی به بازگشت به وطن از خود نشان نمیدهند. عبدالصمد سلطان وزیر دولت عراق در امور پناهندگان نسبت به بازگشت این افراد خوشبین است. او میگوید: «این امر نیازمند زمان است. دیر یا زود، سرانجام بیشتر این افراد باز میگردند. ما باید از جانب خودمان اقدامات لازم را انجام دهیم تا بتوانیم زمینههای یک بازگشت سریع را فراهم کنیم.»
برپایه آمار رسمی دولت عراق، از ابتدای سال جاری میلادی تا کنون هشت هزار پناهجو به این کشور بازگشتهاند. این بازگشتها در حالی صورت میگیرد که وضعیت امنیتی درعراق همچنان نامساعد گزارش میشود و درگیریهای داخلی میان مسیحیان، کردها، شیعیان و مسلمانان اهل سنت ادامه دارد.
در نشست امروز بروکسل، وزیران کشور سوئد، بریتانیا، دانمارک و هلند نیز از اعلام آمادگی کشورهای متبوعشان برای پذیرش پناهجویان عراقی خبر دادند.
دولت آلمان تا امروز با تقاضای پناهندگی عراقیانی که توانسته بودند به این کشور وارد شوند، موافقت کرده است. ماهانه ۶۰۰ پناهجوی عراقی وارد خاک آلمان میشوند.
رادیو دوویچه وله
Thursday, November 20, 2008
کنفرانس کمک به بازگشت پناهجویان افغان درکابل
کنفرانس بین المللی کمک به بازگشت پناهجویان افغان و اسکان مجدد آنها، در کابل، پایان یافت.
نمایندگان بیش از سی کشور و سازمان بین المللی که در این کنفرانس یک روزه حضور داشتند، تعهد کردند که با دولت افغانستان در زمینه بازگشت داوطلبانه پناه جویان افغان و اسکان مجدد آنها در افغانستان کمک کنند.
پاکستان که میزبان نزدیک به 2 میلیون پناهجوی افغان است، در این کنفرانس وعده داد که تا پنج سال دیگر مهاجران افغان را به صورت اجباری اخراج نکند.
برخی از وزرای دولت افغانستان برنامه های خود را در مورد بازگشت مجدد و اسکان پناهجویان افغان با شرکت کنندگان این کنفرانس در میان گذاشتند.
رنگین دادفر سپنتا، وزیر خارجه افغانستان و انتونیو گوتریس کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان که ریاست این کنفرانس را به عهده داشتند در نشست خبری مشترکی گفتند که تمامی شرکت کنندگان این کنفرانس از بازگشت داوطلبانه پناهجویان افغان حمایت کرده اند.
آقای سپنتا اضافه کرد که شرکت کنندگان خارجی این کنفرانس، تعهد کردند که با دولت افغانستان در زمینه بازگشت و اسکان مجدد پناه چویان افغان کمک کنند.
اما واضح نشده است که مشخصا چه نوع کمک هایی و از جانب کدام کشور با دولت افغانستان در زمینه بازگشت داوطلبانه و اسکان مجدد پناه جویان افغان، صورت می گیرد.
وزیر خارجه افغانستان از ایران که پس از پاکستان میزبان بیشترین پناهجویان افغان است، خواست که اخراج اجباری پناهجویان افغان را متوقف کند.
اما به گفته آقای سپنتا ایران هنوز پاسخ قطعی در این مورد نداده است.
براساس آمار رسمی، بیشتر از پنج میلیون پناهجوی افغان ظر ف شش سال گذشته از ایران و پاکستان به کشور خود باز گشته اند.
اماآنها پس از بازگشت، با مشکلات زیادی از جمله نبود سرپناه و کار، دست به گریبان هستند.
حالا مقامات افغان می گویند دولت افغانستان با کمک جامعه جهانی در صدد رفع این مشکلات برآمده است.
Friday, November 14, 2008
کودکان مهاجر؛ زبان دوم و لکنت زبان
اکثر افرادی که تسلط کامل به دو یا چند زبان خارجی دارند، آموزش زبان را در دوران کودکی آغاز کردهاند. محققان انگلیسی به تازگی دریافتهاند که یادگیری زبان خارجی در دوران کودکی میتواند با مشکلاتی همچون لکنت زبان همراه باشد.
تسلط بر دو یا چند زبان خارجی در بسیاری از موارد، زمینهساز دستیابی به موقعیتهای مناسب اجتماعی و شغلی میشود. بسیاری از زبانشناسان معتقدند، چنانچه فراگیری زبان دوم یا زبان خارجی در دوران کودکی صورت نپذیرد، شخص هیچگاه به تسلط کافی در آن زبان، در مقایسه با زبان مادری، دست پیدا نخواهد کرد.
منظور از زبان دوم، زبان رسمی کشوری است که به طور مثال مهاجران مجبور به یادگیری آن هستند. از آنجا که مهاجران در بیرون از محیط خانه، زبان رسمی کشور میزبان را به کارمیبرند، در این مورد به جای واژه زبان خارجی، از عنوان "زبان دوم" استفاده میشود.
با وجود اثبات این نظریه که به "دوران بحرانی" (Critical Period) شهرت دارد، محققان به نتایج دیگری نیز دست یافتهاند. بنا به تحقیقات انجام شده، مشکل زبان کودکان مهاجر، ریشه در فراگیری زبان دوم در دوران کودکی دارد.
لکنت زبان، حاصل فراگیری زودهنگام زبان
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: کودکانی که لکنت زبانی حاصل از یادگیری زودهنگام زبان دوم دارند، همگی بین ۴ تا ۵ سالگی به این مشکل دچار شدهاندنتایج پژوهشهای صورت گرفته نشان میدهد کودکانی که در زیر پنج سالگی شروع به یادگیری زبان دوم میکنند، بیشتر دچار لکنت زبان میشوند. این تحقیق از سوی زبانشناسان انگلیسی بر روی کودکانی صورت گرفته که زبان مادریشان غیر از انگلیسی بوده و با خانواده خود به لندن مهاجرت کردهاند.
محققان در این پژوهش، رفتار کودکانی را مورد مطالعه قرار دادند که به علت لکنت زبان در کلینیک تحت درمان قرار داشتند. بیش از هفتاد درصد از این کودکان که به لکنت زبان دچار شدهاند، پیش از دوران مدرسه،علاوه بر زبان مادری، یادگیری زبان دوم را نیز شروع کرده بودند.
در مقابل این افراد، کودکانی که پیش از دوران مدرسه تسلط به زبان خارجی نداشتند، کمتر به لکنت زبان دچار شده بودند. زبانشناسان میگویند، اینکه فراگیری زبان دوم در دوران کودکی به لکنت زبان میانجامد، پدیده جدیدی نیست، نکته مبهم این بود که آیا مشکل لکنت زبان در هر دو زبان مادری و زبان دوم صورت میگیرد یا یکی از آن دو.
محققان به این نتیجه رسیدند که کودکان حتی در زبان مادری خود نیز با مشکلاتی روبرو میشوند که درمان آن سالها به طول خواهد انجامید. پژوهشگران علاوه بر این دریافتند که هر چهقدر زبان دوم در بین کودکان مهاجر زودتر فراگرفته شود، مدت زمانی که کودکان به لکنت زبان دچار میشوند نیز طولانیتر خواهد بود.
زبانشناسان انگلیسی میگویند، کودکان مهاجری که زبان انگلیسی را در دوران مدرسه آموخته و دچار لکنت زبان شده بودند، سریع تر درمان شدند. محققان با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، بر این باورند که نوع زبان و کشوری که مهاجران در آن زندگی میکنند، در بهوجود آمدن مشکل برای کودکان دوزبانه اهمیتی ندارد. وجه اشتراک تمامی این کودکان تنها این بود که در تمامی موارد، لکنت زبان بین چهار تا پنج سالگی ایجاد شده است.کاوه بهرامی
DW-WORLD.DE
Friday, October 24, 2008
بازداشتگاه مهاجران اخراجی فرانسه
سالانه حدود چهل هزار مهاجر فرانسه، پس از رد تقاضای اقامتشان، برای بازگردانده شدن به کشور خود روانه بازداشتگاههای ویژه میشوند. شرایط این زندانها، مانند دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا بسیار سخت است.
وضعیت بازداشتگاههایمهاجرانی که برگ اقامت قانونی در فرانسه را ندارند، به طور کامل از انظار عمومی دور نگهداشته میشود. حقوقدانان حق ورود به این زندانها را ندارند. تنها سازمان غیر دولتی کمک به پناهندگان سیماد CIMADE است که به طور انحصاری حق دارد به این بازداشتگاهها وارد شود و کمکهای لازم حقوقی یا روانی را در اختیار بازداشتشدگان قرار دهد. ولی حال آن طور که Brice Hortefeux وزیر مهاجرت فرانسه اعلام کرده، این امکان در اختیار سازمانهای دیگر نیز قرار خواهد گرفت:
«این ایده کاملا سادهایست. تا به حال فقط سازمان سیماد این حق را داشت. حال دیگر گروهها هم این امکان را بهدست خواهند آورد. این موضوع برای همه طرفها خوب است. از یک طرف دولت، چون کارش روشنتر خواهد بود، و از طرف دیگر سازمانهایی که اجازه خواهند داشت در آینده به کسانی که در این بازداشتگاهها بهسر می برند، کمک بیشتری کنند. در واقع این به معنای وضوح بیشتر در کار و حمایت بیشتر از بازداشت شدگان است».
درست همین نکته مورد انتقاد سازمانهای مدافع حقوق بشر فرانسه قرار گرفته است. آنها معتقدند که اجازه دولت باعث میشود که سازمان غیر وابستهای مانند سیماد نتواند مانند پیش به کار خود ادامه دهد، و در اقداماتش تضعیف گردد. سازمان سیماد هرساله گزارشی منتشر می کند که در آن تمام موارد برخوردهای بد با مهاجران دربند ذکر میشود. پیر هنری، مدیر سازمان دفاع از پناهندگان فرانسه میگوید: «به نظر من، موضوع حمله، سازمان سیماد است. این سازمان گزارش بسیار دقیقی را از وضعیت مهاجران بازداشتی در اختیار سازمان ملل متحد قرار داد و حال حساب آن را پس می دهد».
تاریخچه سیماد
سازمان سیماد در جنگ جهانی دوم توسط گروههای پروتستان تشکیل شد. در آن زمان این گروه به آلمانیهایی که از سوی دولت نازی تحت تعقیب بودند، کمک میکرد. در سال ۱۹۸۴ زمانی که اولین بازداشتگاه برای مهاجران اخراجی به وجود آمد، دولت وظیفه رسیدگی به زندانیان این بازداشتگاهها را به سازمان سیماد محول کرد.
نگرانی سیماد
مدیر این سازمان با عصبانیت میگوید که اکنون وزیر مهاجرت فرانسه چنان از امکان کار برای سایر سازمانها و تقسیم بودجه چهار میلیونی حرف میزند که انگار بازار جدیدی به راه افتاده است:
«مسئله اصلی اینجاست که موضوع حساس حقوق بشر در یک بازار آزاد برای گروههای خدماتی، عرضه و به رقابت گذاشته میشود. این عملی جانبدارانه است و معنا ندارد. موضوع حقوق بشر و حقوق خارجیان موضوع بازار نیست».
نگرانی سازمان سیماد از این موضوع است که اخراج مهاجرانی که برگ اقامت معتبر ندارند افزایش یابد و در پی آن زندانهای باز هم بیشتری ساخته شوند واین نوع مهاجران بر طبق آماری معین در سال از فرانسه اخراج شوند؛ آماری که بهنظر این سازمان نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه آن را تعیین می کند. به عنوان مثال در سال جاری باید ۲۶ هزار نفر از این مهاجران از کشور اخراج شوند. یا برای اینکه آمار درست از آب درآید، باید ۴۰ هزار خارجی امسال دستگیر شوند. تقریبا نیمی از آنان بعد از دادگاه آزاد خواهند شد.
Alain de Tonquedec، مدیر این سازمان میگوید که اعضای گروهش ارتباطات زیادی با میهن این فراریان دارند، زیرا سالهاست که این سازمان به پناهندگان پذیرفتهنشده در بازگشت به کشورشان یاری می رساند. او معتقد است که از این تجربه باید استفاده شود:
«وقتی که این انسانها باید به کشور بازگشت داده شوند، ما میخواهیم که به بهترین امکان موجود، در چهارچوب یک پروژه و به صورت داوطلبانه باشد».
Bettina Kaps
Tuesday, October 21, 2008
جهان و معضل پناهندگان
پناهجو کیست؟ شرایط زندگی پناهجویان چگونه است؟ آیا شمار پناهجویان در جهان افزایش یافته؟ و اگر چنین است، این افزایش چه دلایلی دارند.
طبق کنوانسیون ِ پناهندگان سازمان ملل متحد، که در سال ۱۹۵۱ تصویب شد و دولت ایران نیز یکی از امضا کنندگان آن است، پناهنده کسی است که به خاطر نژاد، دین، ملیت، عضویت در یک گروه سیاسی یا اجتماعی و یا ترس از تعقیب و بازداشت در خارج از کشور خود به سر میبرد و به دلیل این ترس، نه میتواند از حمایت کشور خود برخوردار شود، و نه خود مایل به قبول این حمایت است. به غیر از کنوانسیون ۱۹۵۱ به مرور مجموعهی مقررات منطقهای و بین المللی دیگری نیز در جهان تصویب شدهاند که دامنهی تعریف پناهنده را گسترش میدهند، مانند کنوانسیون ِ مربوط به مشکلات خاص پناهندگی در آفریقا در سال ۱۹۶۹ و اعلامیه ۱۹۸۴ پناهندگان در آمریکای لاتین. طبق این دو سند، پناهندگان بنا به دلایل بیشتری مورد حمایت قرار میگیرند. به طور مثال افرادی که به دلیل تسلط نیروهای خارجی و یا خشونت و درگیریهای عمومی ِ کشورشان مجبور به فرار شده اند، پناهنده محسوب میشوند. در همهی این اسناد اما، افرادی که به دلایل اقتصادی و یا زیست محیطی مجبور به ترک محل زندگی خود میشوند، منظور نشدهاند. همچنین افرادی که در کشور خود مجبور به کوچ از منطقهای به منطقهای دیگر گشتهاند، پناهنده به حساب نمیآیند و به همین دلیل نیز از کمکهای جهانی برخوردار نمیشوند. این در حالی ست که بر مبنای گزارش کمیساریای پناهندگی سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۶ میلادی، شمار پناهجویان در سراسر جهان به شدت افزایش یافته است.
همه ساله هزاران نفر در جریان فرار از محل زندگی شان و یافتن شرایطی بهتر جان خود را از دست میدهند. این پناهندگان در سراسر جهان پراکندهاند: آفریقائیهای گرسنه، که از راه دریا، در قایقهایی پوسیده با بهخطر انداختن ِ جان خود، سرانجام به سواحل مالتا و یا ایتالیا میرسند؛ عراقیها، افغانیها و شهروندان چچن که در اردوگاههای پناهندگان ِ یونان ویلاناند؛ انبوه پناهندگان سودانی، در چادرهای اردوگاههای ِ چاد؛ پناهندگان برمهای در تایلند، تصویرها و خبرهایشان همه روزه در میان اخبار جهان دیده میشوند.
اروپا و مهاجران
اگر امید بیشتر این پناهندگان رسیدن به خاک کشورهای صنعتی و از همه مهم تر کشورهای اتحادیه اروپاست، پارلمان اتحادیه در ماه ژوئن سال جاری، رئوس کلی برنامهی بازگرداندن ِ پناهجویان را به کشورهای خود تصویب کرد. در روزهای آغازین ماه ژوئیه نیز وزرای کشور ِ اتحادیه اروپا در شهر کان فرانسه گرد هم آمدند، تا قوانین پناهندگی و مهاجرت را همگون سازند. در این همایش طرح مشترک فرانسه، اسپانیا و آلمان برای هماهنگی عملی به بحث گذارده شد و نتایج آن که همانا سختگیری بیشتر در ورود پناهجویان به اتحادیه اروپاست مطرح شدند و قرار بر آن شد تا نتایج مذاکرات در کنفرانس سران اتحادیه اروپا در اکتبر سال ۲۰۰۸ میلادی به تصویب برسند.
کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد نگران شرایط پناهندگانی ست که خود را به اتحادیه اروپا رساندهاند و با سخت تر شدن شرایط، مجبور به بازگشت به کشورهای شان خواهند شد. کشورهای اتحادیه اروپا علاقهای به پذیرش پناهجویان ندارند. نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه، و رئیس ادواری شورای اتحادیه اروپا در همایش وزرای کشور اتحادیه اروپا، در مخالفت با پذیرش پناهجو به این اتحادیه گفت: «فرانسه یا اتحادیه اروپا نمیتواند همهی مشکلات جهان را برطرف سازد. با ورود بیرویه پناهندگان، جامعهی مدنی ِ فرانسه و اتحادیه اروپا از هم خواهد پاشید. من معتقدم، در شرایطی که در میان کشورهای اتحادیه اروپا، مرزی وجود ندارد و شهروندان این اتحادیه به راحتی از کشوری به کشور دیگر میروند، باید همهی کشورهای عضو به طور متحد مسئول مرزهای خارجی اتحادیه باشند و از ورود افراد غیرقانونی به این اتحادیه جلوگیری کنند. همچنین پارلمان اروپا باید بپذیرد، افرادی که بدون مدارک معتبر، به اتحادیه اروپا وارد میشوند ، باید به کشورهای شان بازگردانده شوند.»
بزرگترین مشکل دوران معاصر
آنتونیوگوتِرِس، کمیسر ِ عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، معضل ِ پناهندگان را بزرگ ترین مشکل دوران معاصر میداند و بر این نظر است که آنها بی پناه ترین مردمان این عصراند: «من شک ندارم که پناهجویان ِ جهان از افزایش قیمت ارزاق عمومی از بقیه شهروندان کشورها بیشتر لطمه میبینند. اما همین افزایش قیمتها و فشار فقر، خود سبب برخورد و درگیریهای نظامی میشود و بر شمار پناهجویان میافزاید.»
آخرین گزارش کمیساریای پناهندگی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۸ نشان میدهد که در سراسر جهان ، شمار افرادی که به هر دلیلی از محل زندگیشان رانده میشوند و به منطقهای دیگر پناه میبرند ۴۲ میلیون نفرند. این در حالی ست که تنها ۱۶میلیون نفر از این افراد امکان خروج از کشور خود را مییابند تا در کشوری دیگر تقاضای پناهندگی کنند. حکایت زندگی عبداقیوم، در افغانستان حکایتی عام است و قابل فهم در این کشور جنگ زده. «من اهل بادقیس در شمال افغانستان هستم. اونجا افراد پرنفوذی هستند که میگن ما حق زندگی در اون منطقه رو نداریم. ما اونجا زمین داشتیم. زمینهامون رو گذاشتیم و فرار کردیم. حالا اینجا در اردوگاه ژرای در قندهار زندگی میکنیم. وضعمون خوب نیست، کار هم که نداریم، اما نمیتونیم برگردیم.»
عبدالقیوم در اردوگاه پناهندگان ژرای که در ۲۵ کیلومتری غرب قندهار واقع است، از امنیت بیشتری برخوردار است تا در شمال افغانستان. او پشتون است، قومی که که بیشتر در جنوب افغانستان پراکنده است و طالبان نیز به همین قوم تعلق دارد. این قوم در شمال افغانستان سابقهی درگیریهای وسیعی با اقوام تاجیک و ازبک دارد. شش سال و نیم پس از سرنگونی طالبان، اقوام شمالی افغانستان، هنوز پشتونها را مسئول جنایات دوران طالبان میدانند و آنها را اذیت و آزار میکنند و از منطقهی خود میرانند. عمادالله نیز یکی دیگر از پشتونهایی ست که از شمال افغانستان مجبور به مهاجرت به جنوب این کشور شده است. میگوید: «من اهل ولایت جوزجان هستم. قبل از درگیریها فرار کردم. خب، اونا نمیخوان که ما اونجا زندگی کنیم. همه چیزم اونجاست. اما حالا اینجا، تو این قرارگاه زندگی میکنیم. بعضی وقتا کاری گیرم میاد، اما بیشتر وقتا بیکارم. ما نمیتونیم برگردیم.»
در مجموع حدود ۱۵۰ هزار افغانی پناهجو در خاک این کشور وجود دارد. حدود ۳۵ هزار نفر آنها پشتون هستند که از شمال کشور رانده شدهاند و در اردوگاههایی در نزدیکی استانهای قندهار و هلمند مستقرند، استانهایی که ناآرامی شان از استانهای دیگر این کشور بیشتر است، کشت خشخاش در آنجا پررونق و طالبان پرقدرت است. مسئولان کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد ، که در کابل مستقرند، به خاطر شرایط بد ِ امنیتی در این مناطق، جرات ورود به این اردوگاهها و رساندن کمک به پناهجویان را ندارند.
دولت مرکزی افغانستان و وزارت امور پناهندگان این کشور اما خواستار برچیده شدن این اردوگاهها و بازگشت پناهجویان به سرزمینهای خود هستند، و به همین جهت کمک به خانواده پناهجویان را در این اردوگاهها مخالف سیاست تعیین شدهی دولتی میدانند. تا پایان ماه آوریل امسال تنها ۱۵ خانوار از جمعیت ۳۸ هزار نفره این اردوگاه، حاضر به بازگشت به مناطق شمال شدهاند و بقیه از ترس جان خود، همان شرایط خطرناک اردوگاه را پذیرفته و ماندهاند. نیاز محمد سرحدی، یکی از مسئولان منطقه و اردوگاه پناهندگان در مورد این شرایط میگوید: «من تایید میکنم که افرادی که اینجا زندگی میکنند، واقعا مشکلات فراوانی دارند. کسانی که میخواهند کمک کنند، باید به این افراد، در همین شرایط کمک کنند. مردمی که از شمال به اینجا اومدند، همهی زندگی شون رو از دست دادهاند. جنگ سالارهای شمال همهی دار و ندار اونها رو مصادره کردهاند.»
بحران پناهجویان عراقی
برای کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد، بحران پناهجویان عراقی بعد از وقایع سال ۱۹۴۸، در خاورمیانه بی نظیر است. در این کشور حدود سه میلیون پناهجو به دلایل قومی و دینی - مذهبی مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدهاند. یک میلیون و دویست هزار نفر از این افراد موفق شدهاند خود را به سوریه برسانند. ۷۵۰ هزار نفر به اردن گریخته و اکنون ۱۳ درصد جمعیت این کشور کوچک را به خود اختصاص دادهاند. مسیحیان نیز از اقلیتهای مذهبیای هستند که در عراق به شدت زیر فشار افراط گرایان مسلمان شیعه و سنی قرار دارند.
شمار مسیحیان در حال حاضر به نیم میلیون نفر تخمین زده میشود. برمبنای گزارش سازمان ملل متحد، امنیت این اقلیت دینی در عراق در خطر است. در میان ۷۰ هزار پناهجویی که از مناطق مختلف عراق به شمال این کشور، در مناطق نسبتا آرام تر ِ کردنشین پناهنده شده اند، بسیاری شهروندان مسیحی این کشور نیز هستند. شمول زایا، یک معلم مسیحی در میان این پناهجویان است: «من با خانوادهام در نزدیکی موصل زندگی میکردیم. سال ۲۰۰۶ بود که به خاطر افزایش بمبگذاریها مجبور به فرار شدیم. حالا خانواده من با ۱۶۰ خانوادهی دیگر مسیحی در این اردوگاه، در روستای کردنشین ِ باخلوجا زندگی میکنیم. اینجا دست کم صلح و امنیت داریم که خیلی خوبه اما کاری ندارم.»
عباس کوشکجلالی
Monday, October 20, 2008
تحقیقات درباره 'بدرفتاری پلیس یونان با متهم مهاجر
تعدادی از افسران پلیس یونان متهم شده اند که با عریان کردن یک متهم خارجی حین بازرسی بدنی از او در ملا عام، موجب تحقیر وی شده اند و قانون را نقض کرده اند.
این پرونده پس از آن به جریان افتاد که روزنامه یونانی اتونز تصاویر مرد خارجی ای را چاپ کرد که در خیابانی در مرکز شهر آتن توسط ماموران پلیس مجبور به درآوردن شلوار و لباس زیرش شده بود.
روزنامه اتونز عکس های این حادثه را تحت عنوان "تصاویر بازداشتگاه گوانتانامو در مرکز آتن" چاپ کرد.
انتشار این تصاویر به اعتبار پلیس آتن که در تلاش است با موج فزاینده جرم و خشونت در مرکز این شهر مبارزه کند، به شدت لطمه زده است.
تصاویر برخورد افسران پلیس با متهم که ظاهرا خارجی و از یکی از کشورهای آسیایی یا منطقه خاورمیانه بوده است، از دفتر یک سازمان غیردولتی لیبرال مدافع حقوق مهاجران، گرفته شده است.
این گروه برخورد پلیس با متهم را نژاد پرستانه توصیف کرده است.
پلیس آتن اعلام کرده که تحقیقات درباره این حادثه را آغاز کرده است و در صورت اثبات تخلف افسران، آن ها را تنبیه انضباطی خواهد کرد.
مرکز شهر آتن به ویژه محله موسوم به میدان اومونیا در سال های اخیر شاهد افزایش قابل توجه میزان جرم و جنایت بوده است.
در این محله فقیر شمار زیادی از مهاجران غیرقانونی در شرایط بسیار بدی زندگی می کنند.
احزاب راست افراطی در یونان مهاجران غیرقانونی را مسوول اصلی افزایش جرم و خشونت در مرکز آتن می داند.
آتن شهری است که در گذشته به خاطر آرام و امن بودن شهرت داشت.
ولی این شهر در ماه اوت گذشته شاهد درگیری اعضای دو باند آفریقایی تبار قاچاق مواد مخدر بود که با قمه و تبر با هم درگیر شدند. آن حادثه حداقل ۱۱ زخمی برجای گذاشت.
B.B.C
ازدواج غیر رسمی با اتباع افغان و عراقی 'جرم' است
ایران اعلام کرده است که ازدواج غیر قانونی دختران ایرانی با اتباع خارجی به خصوص اتباع کشورهای افغانستان و عراق جرم است و براساس قانون با آنان برخورد خواهد شد.
به گزارش مهر دفتر امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری آذربایجان شرقی مستقر در تبریز، با انتشار اطلاعیه ای هشدار داده است که همکاری اتباع ایرانی در اسکان، ازدواج و اشتغال غیر قانونی اتباع خارجی به خصوص اتباع افغان و عراقی جرم تلقی خواهد شد.
ایران دارای پناهجویان زیادی از دو کشور افغانستان و عراق است و به نظر می رسد که تاکید مقامات این کشور بر اتباع افغان و عراقی نیز به دلیل کثرت این افراد نسبت به اتباع دیگر کشورها در ایران است.
استانداری آذربایجان شرقی درباره دلیل این هشدار گفته است که اخیرا "عده ای از اتباع خارجی با تصور اینکه با ازدواج شرعی و غیر رسمی می توانند جهت کار و اقامت در کشور پروانه بگیرند، اقدام به ازدواج غیر قانونی می کنند که این عمل ضمن جرم بودن، مشکلات عدیده ای را برای دختران و خانواده های آنان به وجود می آورد."
حمایت نشدن قانونی، نداشتن شناسنامه ایرانی و کارت برای فرزندان، اخراج از ایران و عدم ارائه هر گونه خدمات به همسران و فرزندان حاصل از این ازدواج از جمله عواقب ازدواج های غیر قانونی و ازدواج های شرعی اعلام شده است.
ازدواج شرعی در اسلام به معنای جاری شدن خطبه عقد است که به محرم شدن دختر و پسر یا زن و مرد می انجامد.
در صورتی که ازدواج شرعی در دفاتر رسمی ثبت نشود، ایران آن را به رسمیت نمی شناسد. با این همه اما برخی از دختران ایرانی به خصوص در شهرهای مرزی ایران در شمال شرق (مرز ایران و افغانستان) و غرب این کشور (مرز ایران و ترکیه و عراق) با نادیده گرفتن هشدار مقامات، با اتباع افغان و عراقی ازدواج می کنند.
این ازدواج ها تا پیش از این منجر به بروز مشکلات عدیده ای برای زنان ایرانی و همسر غیر ایرانی شان می شد که مهمترین آن، مشکل ثبت ازدواج و صدور شناسنامه برای فرزندان شان بود اما اینک مقام های ایرانی با سنگین تر کردن عواقب چنین ازدواج هایی آن را "جرم" توصیف کرده اند.
قوانین مهاجرت و پناهندگی به ایران از جمله سختگیرانه ترین قوانین در سطح جهان تلقی می شوند.
مقام های ایرانی می گویند که حضور پناهجویان افغان و عراقی در ایران با پایان یافتن جنگ در کشورهایشان، فشار اقتصادی زیادی به ایران تحمیل می کند.
همزمان محمدرضا صالحی مرام مدیر کل اتباع خارجی وزارت کار ایران روز یکشنبه اعلام کرده است که اتباع غیر مجاز خارجی در اران از تمام یارانه های نان، دارو و درمان، آب، برق، شیر و حمل و نقل استفاده می کنند.
مدیر کل اتباع خارجی وزارت کار ایران، میزان استفاده اتباع خارجی از یارانه های ایران را ۴ میلیارد دلار در سال اعلام کرده است.
ایران در سال های اخیر تلاش کرده است تا با سختگیری های اجتماعی و کمک های مالی، اتباع افغان و عراقی را که در جریان جنگ در کشورشان به ایران پناه آورده اند، تشویق به بازگشت به کشورشان کند.
کارشناسان می گویند که این سیاست ها تاثیر چندانی در خروج اتباع این دو کشور از ایران نداشته است.
B.B.C
Monday, October 06, 2008
تورنمنت کاراتهی برلین و شایعه پناهندگی ملیپوش ایرانی
تیم ملی کاراته ایران فاتح تورنومنت بینالمللی کاراته "بانزای کاپ" در شهر برلین آلمان شد. در این میان، ترک ناگهانی اردوی تیم ملی توسط ناصر جعفر قلیزاده، شایعاتی را در مورد تمایل او به پناهندگی در آلمان پراکنده است.
تیم ملی کاراته ایران روز یکشنبه (۱۴ مهرماه) با کسب پنج مدال طلا، شش نقره و دو برنز، عنوان قهرمانی مسابقات بینالمللی کاراتهی "بانزایکاپ" در شهر برلین، پایتخت آلمان، را به خود اختصاص داد. همزمان با حضور تیم ملی کاراته ایران در برلین، مهدی جعفرقلیزاده، کاراتهکای ملیپوش ایران، اردوی تیم ملی را ترک کرد و بنا بر شایعات، احتمال میرود که به دنبال تقاضای پناهندگی در کشور آلمان باشد. دویچه وله در این زمینه و همچنین در مورد موفقیت تیم ملی کاراته ایران در آلمان، گفتوگویی با محسن آشوری، دبیر فدراسیون کاراته ایران، انجام داده است.
دویچهوله: آقای آشوری عملکرد کاراتهکاهای ایران در آلمان را چهطور ارزیابی میکنید؟
آشوری: تیم ملی کاراته جمهوری اسلامی به منظور انجام یک بازی تدارکاتی برای حضور قدرتمند در مسابقات جهانی ژاپن که در آبانماه سال جاری برگزار خواهد شد، به مسابقات آلمان اعزام شد و در این مسابقات شرکت کرد تا یک فرصت خوبی باشد برای بازیکنان که خودشان را ارزیابی کنند وهمچنین کادر فنی که بتواند به نقاط ضعف و قوت تیمشان برسند که این اتفاق صورت گرفت و علیرغم این که این مهم را ما دنبال میکردیم، نتایج قابل قبولی هم بهدست آمد که بچهها موفق شدند با ۵ مدال طلا، شش مدال نقره و دو مدال برنز مقام نخست این مسابقات را از آن خودشان بکنند.
آقای آشوری، آقای مهدی جعفرقلیزاده، کاراتهکای ملیپوش تیم ملی کاراته ایران، در برلین از جمع اکیپ کاراتهی ایران جدا شد و گفته میشود که درخواست پناهندگی را در کشور آلمان داده است. در این زمینه چه چیزی میتوانید بگویید؟
- باید بگویم، فکر نمیکنم چنین چیزی باشد که ایشان پناهنده شده باشد. ایشان اردو را ترک کرده و برای ما هم جزو قوانین ماست، چه در داخل و چه در خارج، بازیکنی که اردو را ترک کند دیگر عضو تیم ملی کاراته نیست. و این که ایشان درحالی که ما تمرین داشتیم اردو را ترک کردند و رفتند، دیگر عضو تیم ملی نیستند، در هر صورت ایشان اینطور تشخیص دادهاند.
برای علاقهمندانی که مهدی جعفرقلیزاده را نمیشناسند، او چه سوابقی را در میادین بینالمللی کاراته تا بهحال داشته است؟
- سوابق خوبی داشته. چون یک بازیکن حرفهایست. یعنی اولین سفرش نبوده که آمده باشد به یک کشور اروپایی و بخواهد مجذوب آنجا شده باشد. چون در مسابقات ژاپن بوده و در انواع و اقسام کشورهای اروپایی بودهاند. ولی این که آنروز تصمیم بر چنین موضوعی گرفت، موضوعیست که به خودش مربوط است و به فکر خودش مربوط است. چیزی نیست که متوجهی فدراسیون کاراته ایران باشد. قبلا گفتم، ایشان به این نظر رسیده بود. تفکرات خودش بود.
تیم ملی کاراته ایران پس از تورنمنت برلین کماکان در اروپا حضور دارد و در مسابقات دیگری نیز به میدان میرود. در این زمینه هم لطفا توضیحات بیشتری بدهید؟
- باید بگویم که در بلژیک یک اردوی مشترک دارند. تمرین مشترک دارند با تیم ملی بلژیک. بعد از آن به ترکیه خواهند رفت و در مسابقات جایزه بزرگ که از مسابقات بسیار خوبی است و از کیفیت و کمیت بسیار خوبی برخودار است، از آنجا که جایزه میگذارند برای این مسابقات و عنقریب برگزاری مسابقات جهانی هست، همه برای این که توانایی خودشان را ارزیابی کنند و آمادگی نسبی خوبی را بهدست بیاورند در این مسابقات شرکت میکنند. از اینرو نفرات و کشورهای خوبی در این مسابقات حضور پیدا میکنند که ما تیممان را به این مسابقات اعزام کردیم که سه چهار جلسه آنجا تمرین خواهند داشت و بعد هم روز شنبه مسابقه خواهد بود.
وضعیت کلی ورزش کاراتهی ایران در حال حاضر چهطور است؟
- کاراته از موقعیت بسیار خوبی برخوردار است در عرصههای بینالمللی. ما در مسابقات جهانی فنلاند عنوان سوم را در رده مردان به دست آوردیم، با کسب دو مدال طلا و دومدال برنز. در آسیا هم که حرف اول را میزنیم. همین اخیرا در مسابقات آسیایی شرکت کردیم که توانستیم هفده مدال بهدست بیاوریم و ژاپن که به هرصورت مدعی و بنیانگذار این رشته ورزشی است، به عبارتی مهد کاراته در آنجا نهفته است، پانزده مدال آورد با حضور بانوان.
به کاراته بانوان هم اشاره کردید. وضعیت کاراته بانوان در ایران در حال حاضر چهطور است؟
- بانوان ما در تمام صحنههای بینالمللی حضور دارند، به غیر از مسابقات آسیایی و جهانی که این هم مشکل فدراسیون جهانی و آسیایی است. ولی درتورنمنتهای مختلف بینالمللی که حضور دارند، حضور بسیار قدرتمندی را داشتند و توانستند مدالهای خوبی را در مقاطع مختلف کسب کنند.
Saturday, September 27, 2008
اتحادیه اروپا مقررات جدید مهاجرت را اعلام کرد
وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مورد دستورالعمل هایی موافقت کرده اند که امکان مهاجرت غیرقانونی را سخت تر اما شرایط را برای مهاجرت و پناهندگی نیروی کار متخصص بهتر می کند.
اما اتحادیه اروپا همچنان بر سر زمان به اجرا درآمدن مقررات جدید و صدور کارت آبی برای نیروی کار متخصص اختلاف نظر دارد.
امسال قایق های گشت اتحادیه اروپا بالغ بر 20 هزار نفر را که سعی داشته اند از آفریقا و از طریق دریای مدیترانه وارد اروپا شوند، متوقف کرد.
این در حالی است که امسال همچنین شمار بی سابقه ای توانسته اند خود را از آفریقا به جزیره سیسیلی در ایتالیا و همچنین مالتا در اسپانیا برسانند.
بر اساس پیمان مهاجرت که امروز (25 سپتامبر)، در بروکسل منتعقد شد، دولت های اتحادیه اروپا قول داده اند که بر خلاف گذشته و آنچه در ایتالیا و اسپانیا رخ داده است، به مهاجران غیرقانونی به طور گروهی اجازه ورود ندهند و برای اخراج این مهاجران منابع خود را یکجا کنند.
این پیمان که ماه آینده در کشورهای اتحادیه اروپا تصویب می شود قدرت سیاسی و نه قانونی خواهد داشت.
اونا لونگسکو، گزارشگر بی بی سی در امور اروپا می گوید با توجه به پیرتر شدن جمعیت اروپا این پیمان از جمله راه را برای جذب پرستاران و مهندسان کامپیوتر از کشورهای در حال توسعه هموار می کند.
وزیران کشور اتحادیه اروپا همچنین با طرحی موافقت کردند که براساس آن برای نیروی کار متخصص مهاجر به این منطقه کارت آبی صادر شود.
گزارشگر بی بی سی می گوید کارت آبی اروپا رقیبی خواهد بود برای کارت سبز آمریکا چون با داشتن این کارت نیروی کار متخصص مهاجر راحت تر به بازار کار راه می یابد.
اما جمهوری چک تاکید داشته است که تا زمانی که آلمان و اتریش حاضر نشوند تمام محدودیت هایی را که برای مهاجران کاری از اعضای جدید اتحادیه اروپا در نظر گرفته اند، لغو نکنند، طرح صدور کارت آبی نباید به اجرا درآید.
Sunday, September 07, 2008
«روند بازگشت داوطلبانه پناهندگان افغان متوقف شد»
کميسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، اعلام کرد که روند بازگشت داوطلبانه پناهندگان افغان از ایران تقریبا متوقف شده است.
آنتونيو گوترس همچنین خواستار اقدام گسترده تر برای افزايش بازگشت داوطلبانه پناهندگان افغان به کشورشان شد.
وی این مطالب را روز یکشنبه در تهران و در نشست مطبوعاتی مشترک با مدير کل امور اتباع و پناهندگان وزارت کشور ايران ابراز داشت.
نزديک به ۴.۵ ميليون نفر در ۳۰ سال گذشته که افغانستان درگير جنگ بوده است، به پاکستان و ايران مهاجرت کرده اند.
پس از حمله آمريکا و متحدانش در سال ۲۰۰۱ به افغانستان و سرنگونی طالبان، بخشی از مهاجران افغان به کشورشان بازگشتند که اين روند به دليل اوج گيری خشونت ها و ناامنی اجتماعی اقتصادی تقريبا متوقف شده است.
آنتونيو گوترس، کميسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، گفت شمار مهاجرانی که به کشورشان باز می گردند، در حال حاضر «بسيار بسيار کم» شده است.
وی گفت: «اهمیت بسیاری دارد که دولت افغانستان و جامعه جهانی به شدت در افغانستان سرمايه گذاری کنند تا شرايط برای افزايش دوباره بازگشت داوطلبانه (پناهندگان افغان) فراهم شود.»
به گفته مقام های ايرانی افزون بر ۹۰۰ هزار پناهنده ثبت شده افغان، هزاران نفر نيز در ايران به صورت غير قانونی زندگی می کنند.
کميسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، همچنین ايران را برای «سخاوتمندی» در پذيرش پناهندگان افغان ستود؛ ايران هم اکنون پذيرای نزديک به ۹۰۰ هزار پناهنده ثبت شده است.
از آنتونيو گوترس پرسيده شد که آيا با توجه به افزايش خشونت ها در افغانستان امکان افزايش بازگشت پناهندگان به کشورشان است که وی در پاسخ گفت: اوضاع امنيتی در تمام مناطق افغانستان يکسان نيست.
طی سال ۲۰۰۸ ، حمله های انتحاری، بمب گذاری بر سر راه کاروان های نيروهای بين المللی و تحرک نظامی طالبان در افغانستان افزايش يافته است.
کميسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان همچنين گفت: به باور وی، توقف تقريبی بازگشت پناهندگان افغان به کشورشان «بيشتر به شرايط اقتصادی و اجتماعی مربوط است تا به شرايط امنيتی.»
آنتونيو گوترس همچنين از يک برگزاری يک کنفرانس بين المللی در ماه نوامبر در کابل خبر داد که به موضوع بازگشت پناهندگان و ادغام آنها در جامعه اختصاص دارد.
به گفته مقام های ايرانی، افزون بر ۹۰۰ هزار پناهنده ثبت شده افغان، هزاران نفر نيز در ايران به صورت غير قانونی زندگی می کنند.
ايران سال گذشته در طرح گسترده ای را برای اخراج مهاجران افغان به کشورشان به اجرا درآورد که با نارضايتی کابل همراه بود. مقام های افغان می گويند زير ساخت های اين کشور هنوز پاسخگوی بازگشت شمار زيادی از پناهندگان افغان به کشورشان نيست.
همچنین در برخی موارد، گزارش هایی از «برخورد نامطلوب» ماموران ایرانی با آوارگان افغان در این طرح منتشر شده که با اعتراض برخی از گروه های طرفدار حقوق بشر نیز همراه بوده است.
تقی قائمی، مديرکل امور اتباع و پناهندگان وزارت کشور ايران، نيز گفت: «در طول پنج ماه گذشته، ۱۸۹ هزار نفر از اتباع غير قانونی از ایران اخراج شدهاند.»
بر اساس ارزيابی های کميساريای عالی امور پناهندگان حدود سه ميليون پناهجوی افغان در ايران و پاکستان زندگی می کنند و حدود دو ميليون پناهجوی عراقی هم در اردن و سوريه هستند.
مديرکل امور اتباع و پناهندگان وزارت کشور ايران افزود: «تنها ۸۸ پناهنده افغان در سال ۸۷، داوطلبانه از ايران رفتند و دليل این کاهش، نبود زمينه تشويق برای بازگشت است.»
او اضافه کرد :« به آقای گوترس پيشنهاد داديم که برای اين افراد در کشورشان مسکن و شغل ايجاد شود تا آنها برای بازگشت تشويق شوند.»
به گفته تقی قائمی، در حال حاضر ۲۱۶»هزار نفر از دانش آموزان افغانی در مدارس ايران ثبت نام کرده اند و هيچ محدوديتی برای تحصيل ندارند و تا زمانی که در ايران هستند، مي توانند به تحصيل بپردازند.»
وی افزود: «هم اکنون هفت هزار نفر از اتباع افغانستان و عراق از دانشگاه ها فارغ التحصيل شده اند و چهار هزار نفر ديگر مشغول تحصيل هستند .»
مديرکل امور اتباع و پناهندگان وزارت کشور ايران، شمار پناهندگان عراقی را که داوطلبانه به کشور خود بازگشته اند، بسيار بيشتر از مهاجران افغان دانست و گفت: ۷۲۰»عراقی طی پنج ماه گذشته از ايران خارج شده اند و تعدادی نيز هم اينک منتظر بازگشت به عراق هستند.»
Saturday, September 06, 2008
«پناهندگان افغان بيشتری به کشورشان بازگردند»
رییس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد روز شنبه در تهران، خواستار افزایش تلاش ها برای بازگشت داوطلبانه پناهندگان افغان به افغانستان شد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، رییس کمیساریای عالی پناهندگان، توقف نسبی روند بازگشت پناهندگان افغان به کشورشان را با بدتر شدن اوضاع امنیتی در افغانستان مرتبط دانست.
رییس کمیساریای عالی امور پناهندگان در سازمان ملل متحد، همچنین روز شنبه در تهران، آنچه را «سخاوتمندی» ایران در پذیرش پناهندگان افغان توصیف کرد ستود.
در حال حاضر، حدود ۹۰۰ هزار پناهنده افغان ثبت شده در ایران زندگی می کنند و نزدیک به دو میلیون تن از آنها در پاکستان هستند.
در پی سه دهه جنگ در افغانستان، نزدیک به چهار و نیم میلیون افغان که به کشورهای ایران و پاکستان پناه برده بودند از زمان سقوط حکومت طالبان در سال ۲۰۰۱، بازگشت به کشور خود را آغاز کردند.
Tuesday, July 29, 2008
لغو مقررات سختگیرانه پناهندگی در استرالیا
دولت استرالیا تصمیم گرفته است برخی از مقررات سختگیرانه پناهندگی و مهاجرت به این کشور را لغو کند.
روز سه شنبه، 29 ژوئیه (8 مرداد)، وزیر مهاجرت دولت استرالیا اعلام کرد که پاره ای از مقررات سختگیرانه پناهندگی و مهاجرت را که دولت قبلی به اجرا گذاشته بود لغو می کند که از جمله بازداشت و حبس تمامی پناهجویانی بوده است که به طور غیرقانونی وارد این کشور می شدند.
در عین حال، بازداشت پناهجویانی که حضور آنان تهدیدی را متوجه امنیت استرالیا می کند همچنان به اجرا گذاشته خواهد شد.
تغییر در مقررات مهاجرت به منزله تعدیل سیاست های دولت محافظه کار سابق استرالیاست که بازداشت و حبس تمام کسانی را که به طور غیرقانونی وارد این کشور می شدند الزام آور می ساخت.
این سیاست انتقاد گسترده طرفداران حقوق بشر و در مواردی، واکنش شدید پناهجویان در بازداشتگاه ها را در پی آورده بود.
کریس اوانز، وزیر مهاجرت دولت استرالیا، گفته است که زندانی کردن پناهجویان در زمان بررسی درخواست پناهندگی آنان اقدامی پسندیده نیست.
وی گفته است که دولت جدید استرالیا، به رهبری کوین راد، نخست وزیر، پایمال کردن شخصیت انسانی و مجازات بدون محاکمه کسانی را که بدون مجوز قانونی وارد این کشور می شوند واکنشی موثر و قابل قبول برای مقابله با مهاجرت غیرقانونی تلقی نمی کند.
آقای اوانز اظهار داشته است که تهدید به بازداشت مانع از ورود غیرقانونی کسانی نمی شود که به دلیل شرایط غیرقابل تحمل از کشورهای خود می گریزند.
مقابله با موج مهاجرت
استرالیا همواره یکی از محل های مورد علاقه کسانی بوده است که با هدف آغاز زندگی جدید و غالبا برای فرار از فقر و نابسامانی، کشورهای خود را ترک می کنند.
در سالهای اخیر، بسیاری از پناهجویان غیرقانونی در استرالیا از شهروندان عراق یا افغانستان بوده اند که معمولا با هواپیما به اندونزی رفته و از آنجا، گاه در گروه های چند صد نفری، با کشتی های فرسوده عازم استرالیا می شده اند.
در سال 2001، جان هوارد، نخست وزیر سابق استرالیا، به منظور مقابله با موج ورود "پناهندگان قایق سوار"، قانون بازداشت تمام کسانی را که بدون مجوز وارد این کشور می شدند به اجرا گذاشت.
در آن زمان، این سیاست با استقبال بسیاری از مردم استرالیا مواجه شد که اعتقاد داشتند پناهجویان غیرقانونی می کوشند با سوء استفاده از مقررات مهاجرت، وارد این کشور شوند.
در اجرای این سیاست، دولت استرالیا بازداشتگاه هایی را در مناطق دورافتاده ایجاد کرد در حالیکه در بسیاری موارد، به ناظران اجاره بازدید از این مراکز داده نمی شد هر چند گزارش هایی در مورد واکنش اعتراض آمیز بازداشتیان در رسانه های گروهی انتشار می یافت.
در سالهای بعد، انتشار گزارش هایی در مورد بازداشتیانی که لب خود را دوخته بودند، به تدریج حمایت عمومی از این سیاست را از میان برد.
در رقابت های انتخاباتی استرالیا در سال گذشته، حزب کارگر به رهبری کوین راد وعده داد که در صورت دستیابی به قدرت، مقررات حبس اجباری پناهجویان را لغو خواهد کرد.
در این انتخابات، حزب کارگر توانست با کسب اکثریت آرا بر ائتلاف احزاب راستگرا پیروز شود و دولت جدید را تشکیل دهد.
در عین حال، آقای راد همچنان از اجرای قانون مبارزه با قاچاق انسان، که برای قاچاقچیان دوره های حبس بین دوازده تا بیست و پنج سال را پیش بینی می کند، حمایت کرده است.
B.B.C
Friday, July 04, 2008
بازی برای شناساندن پناهجویان سیاسی
آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، در اقدامی قابل توجه برای آگاهی دادن به جوانان بریتانیایی، اقدام به ارائه یک بازی کامپیوتری اینترنتی کرده است که در آن بازیکن شرایط مشابه یک پناهجوی سیاسی را تجربه می کند.
در این بازی که "Against All Odds" نام دارد، باید برای فراهم شدن شرایط کسب پناهندگی با دولتهای سرکوبگر، مقام های دولتی که تمایلی به کمک کردن ندارد و همسایگانی که با بازیکن هیچگونه احساس همدردی نمی کنند، رو در رو شد.
هدف سازندگان این بازی این است که مورد توجه کودکان مدرسه ای قرار گیرد.
کسانی که به سایت اینترنتی این بازی وارد می شوند، بعنوان نمونه در محیط بازی و در هنگام برگزاری یک تجمع صلح آمیز، با ماموران خشن یک حکومت سرکوبگر روبرو می شوند.
با چنین دلایلی و بنا به داستان بازی، فرد مجبور می شود برای در امان ماندن از دستگیری و بازجویی از کشور خود فرار کند و در این راه تنها یک کوله پشتی کوچک را با خود ببرد.
وقتی این پناهجو پس از عبور از مرز به شهری غریبه وارد می شود که کسی را در آنجا نمی شناسد و زبان ساکنان را نیز نمی داند، باید جایی برای ماندن پیدا کند و راهی برای گذران زندگی.
یک سخنگوی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد گفت هدف این بازی آگاهی دادن به کودکان و نوجوانان 10 تا 15 ساله است تا دریابند زندگی یک پناهجو چگونه است و با مشکلات پیش روی یک پناهجو آشنا شوند.
این بازی که برای چندین زبان اروپایی طراحی شده به سه قسمت تقسیم شده است؛ جنگ، کشور همسایه مرزی، و زندگی جدید.
همچنین در این بازی مجموعه ای از اطلاعات و حقایق، مقاله هایی درباره سرکوب در برخی کشورها و مصاحبه های تصویری با پناهجویان واقعی در اختیار بازیکن قرار می گیرد.
این اولین باری نیست که سازمان ملل متحد برای ایجاد آگاهی از بازی استفاده می کند.
نهاد برنامه جهانی غذا وابسته به این سازمان در سال 2005 بازی آموزشی "نیروی ضربت غذا" را منتشر کرد که در آن بازیکن باید در یک منطقه تحت تاثیر خشکسالی، غذا توزیع کند.
سازمانهای دیگر نیز در چنین برنامه هایی مشارکت داشته اند.
از جمله شبکه ام تی وی یو و بنیاد حقوق بشر شرکت تولید وسایل ورزشی ریباک در سال 2006 بازی "دارفور در حال مرگ است" را منتشر کردند که در آن شرایط یک اردوگاه پناهجویان غرب سودان، و ارعاب نیروهای جنجویت به شکل یک بازی به تصویر کشیده شده است.
دولت آمريکا با پذيرش شش هزار پناهجوی عراقی موافقت کرد
وزارت خارجه آمريکا اعلام کرد دولت اين کشور با ورود نيمی از ۱۲ هزار پناهجوی عراقی به خاک ايالات متحده موافقت کرده است.
پيشتر در روز جمعه، شماری از سناتورهای آمريکايی از کاخ سفيد انتقاد کردند که به اندازه کافی، برای ورود پناهجويان عراقی به خاک آمريکا همکاری نمی کند.
حدود ۱۲ هزار عراقی از زمان آغاز جنگ تاکنون، با تشکيل پرونده، خواهان ورود به آمريکا هستند. بنا به اعلام وزارت خارجه آمريکا، دولت اين کشور برای محقق ساختن اهدافش، بايد تا سه ماه ديگر، نزديک به شش هزار و ۲۰۰ پناهجوی عراقی را بپذيرد.
از پنج سال قبل که جنگ عراق آغاز شد بنا به گزارش ها، دو ميليون عراقی از کشورشان خارج شده اند. با اين حال، ميزان پذيرش پناهجويان عراقی در آمريکا، از ساير کشورهای جهان بسيار کمتر است.
سوئد از زمان آغاز جنگ عراق تاکنون، تقاضای پناهندگی نزديک به ۴۰ هزار عراقی را پذيرفته است.
Monday, June 23, 2008
بزهکاری دو جوان؛ پروندهای برای مشکل انتگراسیون در آلمان
از روز ۲۳ ژوئن، رسیدگی به پروندهای پر سروصدا در آلمان آغاز شده است. پروندهای که در آن، دو جوان متهم به ضربوشتم یک پیرمرد هستند. خبر این اقدام تکاندهنده، بحثهای فراوانی را در مورد بزهکاری جوانان در آلمان برانگیخت.
از روز دوشنبه نخستین جلسه رسیدگی به پرونده دو جوان در آلمان برگزار میشود که متهم هستند اواخر سال ۲۰۰۷ در ایستگاه مترویی در شهر مونیخ، با حمله به یک پیرمرد ۷۶ ساله او را به قصد کشت کتک زده و پس از برداشتن کیف او از محل گریختهاند. انتشار تصاویر این حادثه که از طریق دوربینهای مداربسته ایستگاه مترو ضبط شده بودند، سروصدای بسیاری در آلمان به پا کرد.
قربانی، معلم بازنشستهای است که به متهمان تذکر داده سیگار خود را در مترو خاموش کنند. دو جوان متهم اما ابتدا به او دشنام دادهاند و پس از خروج از قطار، او را طوری مورد ضرب و شتم قرار دادهاند که دچار آسیبهای شدید بدنی، شکستگی جمجمه و خونریزی مغزی شده است.
یکی از متهمان، جوان ترکتباری است که در زمان ارتکاب جرم ۲۰ سال داشته و اکنون پدر یک نوزاد دختر اس
ت. دیگری جوان
ادامه...
Wednesday, June 04, 2008
سختگیریهای دولت جدید ایتالیا با مهاجران
دولت جدید ایتالیا به رهبری سیلویو برلوسکونی، اولین برنامه خود را اخراج و برخورد شدید با مهاجران غیر قانونی به این کشور قرار داده است. در اولین اقدام ۹ استان و ۱۵ شهر ایتالیا مورد یورش نیروهای پلیس امنیتی قرار گرفت و در حدود ۴۰۰ نفر دستگیر شدند که بیش از دهها نفر از آنها بلافاصله حکم اخراج از ایتالیا را دریافت کرده و به مرزهای این کشور فرستاده شدند.
اسپانیا به عنوان یکی از کشورهای اتحادیه اروپا بلافاصله از خود واکنش نشان داد و ایتالیا را متهم به بدرفتاری با مهاجران خارجی کرد.
کوروش دانش یکی از ایرانیتباران مقیم ایتالیا و مدیر بخش کارگران خارجی سندیکای چی جی ال CGIL یکی از سندیکاهای کارگری این کشور است. دانش انتقادات اسپانیا به ایتالیا را منطقی میداند ولی از سوی دیگر معتقد است مهم ترین دلیل واکنش اسپانیا چپ بودن دولت کنونی این کشور است و اینکه این دولت میخواهد نشان دهد که کشورهای اروپا همه یکپارچه دست راستی نیستند. وی میگوید "در بین کشورهای بزرگ اروپایی اسپانیا، یکی از کشورهایی است که اخیرا حزب سوسیالیست انتخابات را برد و به شکلی میخواهد نشان دهد که نسبت به بقیه فرق دارد. البته سیاست اسپانیا در رابطه با مسئله خارجیها، سیاست بسیار منطقی است یعنی ایدئولوژیک نیست."
دانش، اشاره به بحثی میکند که در حال حاضر در اسپانیا وجود دارد ولی در بقیه کشورهای اروپا کمتر دیده میشود. وی در ادامه میگوید " زاپاترو پیشنهادی را در رابطه با خروج خارجیها از اسپانیا با یک کمک مالی مطرح کرد. این کمک مالی همان پولی است که نتیجه کار خارجیها در اسپانیا است که در سیستم بازنشستگی این کشور گذاشته شده است. میگوید من این پول را به تو برمیگردانم و مقداری هم اضافه میکنم، تو برو در کشورت با آن سرمایه گذاری کن. اسپانیا در رابطه با مسائل خارجی تعادل دارد. در ایتالیا چنین چیزی وجود ندارد. مسئله خارجیها به خصوص در چند سال اخیر خیلی احساسی و ایدئولوژیک بوده و هست و سیاست ایتالیا خیلی از این مسئله نشات میگیرد."
از سوی دیگر دولت برلوسکونی در اولین نشست خود بررسی امنیت شهروندان و برخورد با مهاجران را در دستور کار قرار داد.
Tuesday, June 03, 2008
مخالفت با مشکل تر کردن کسب تابعیت سوئیس
رأی دهندگان سوئیسی با طرحی که به موجب آن کسب تابعیت سوئیس برای خارجیان دشوارتر می شود مخالفت کرده اند.
به موجب این طرح روند قبول تقاضای داوطلبان تغییر تابعیت و احراز تابعیت سوئیس، با رأی گیری مخفی برگزار شده ودر صورت رد درخواست متقاضی، حق تجدید نظر در رأی از او گرفته می شد.
این طرح از پشتیبانی جناح راست حزب مردم سوئیس که بزرگ ترین حزب در پارلمان این کشور است برخوردار بود.
به عقیده این حزب تصمیم نهایی درباره دادن تابعیت سوئیس به خارجیان به عهده شهروندان این کشور است.
مخالفت 64 درصد رأی دهندگان با این نظر، در حقیقت سیلی محکمی به صورت راست گرایان این حزب است که مبارزه گسترده ای را در مخالفت مهاجرت به سوئیس به راه انداخته بودند.
نظر مخالفین طرح مورد بحث این است که قوانین تابعیت سوئیس هم اکنون نیز بسیار انعطاف ناپذیر است و مانع مهاجرت گسترده به این کشور می شود.
بسیاری از مخالفین، همچنین محروم کردن متقاضیان تغییر تابعیت از حق تجدید نظر را منصفانه نمی دانستند.
حدود پنج سال قبل دیوان عالی سوئیس، رأی گیری محرمانه در روند اخذ تابعیت را منع کرد و از آنجا که با تقاضای اخذ تابعیت شهروندان کشورهایی مانند ترکیه، کشورهای حوزه بالکان ونیز کشورهای آفریقایی به دفعات مخالفت می شد، حق درخواست تجدید نظر را به این دسته از متقاضیان داد.
ایموژن فالکز، خبرنگار بی بی سی در برن می گوید با این تحول، در حالی که اخذ تابعیت سوئیس همچنان یک روند مشکل خواهد بود، رأی دهندگان سوئیسی این موضوع را روشن کرده اند که می خواهند این روند، منصفانه و عادلانه باقی بماند.
Monday, May 19, 2008
ملل متحد از پاکستان خواست پناهندگان افغان را به کشورشان باز نگرداند
سازمان ملل متحد از پاکستان خواست در تصمیم خود مبنی بر بازگردانیدن پناهندگان افغان به کشورشان تجدید نظر کند.
به گفته دفتر پناهندگان سازمان ملل در پاکستان، این تصمیم دولت پاکستان به احتمال زیاد عملی نخواهد بود و تنها بر میزان تنشها و یاغی گری پناهجویان افغانی خواهد افزود.
پاکستان سال گذشته اعلام کرد قصد دارد حدود دو و نیم میلیون پناهجوی افغانی را در سال 2009 به کشورشان باز گرداند.
این تصمیم در پی انتقادهای گسترده بین المللی از ورود شبه نظامیان طالبان از خاک پاکستان به افغانستان اتخاذ شد.
پاکستان معتقد بود این شبه نظامیان در اردوگاه های پناهندگان افغانی مخفی می شوند.
به گفته ناظران، افغانستان توانایی پذیرایی و جذب میلیون ها شهروند تازه وارد را نخواهد داشت.