اتحاديه پناهندگان ايرانی

(I.U.R) سوئيس

لینکستان
Friday, September 29, 2006





اعتراض به نتایج همه پرسی اخیرسوئیس

اعلام نتایج رفراندم در سوئیس که منجر به سخت گیری بیشتر در قوانین پناهندگی این کشور می شود، انتقادات بسیاری را نه تنها در میان سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد ونهادهای مدافع حقوق بشر به همراه آورد، بلکه اعتراض اتحادیه اروپا را نیز برانگیخت.
روز دوشنبه 25 سپتامبر(سوم مهرماه)، کمیسیون اروپا با انتقاد از قوانین جدیدی که پس از رفراندم اخیر در سوئیس در مورد پناهجویان به مورد اجرا گذارده خواهد شد، تصریح کرد که این قوانین سخت گیرانه با معیارهای اتحادیه اروپا ناسازگار است.
سخنگوی کمیسیون قضایی اتحادیه اروپا گفت: "بنا بر قوانین اتحادیه اروپا پناهجویان بدون پاسپورت می توانند تقاضای پناهنگی کنند."
براساس یکی از بندهای قانون جدید درمورد پناهجویان در سوئیس متقاضیان پناهندگی در این کشور باید در بدو ورود دارای مدارک شناسایی یا پاسپورت باشند.
"سوئیسی ها باید شرمنده باشند"
شب دوشنبه احزاب افراطی چپ تظاهرات خشم آگینی در زوریخ برگزار کردند که شعار اصلی آن چنین بود: "سوئیس باید از خودش خجالت بکشد."
سوئیس که در قرن گذشته مامن بسیاری از پناهجویان از سراسر اروپا بود و هرمندان و دانشمندان و سیاستمداران مشهور قرن بیستم چون ولادمیر ایلیچ لنین رهبر انقلاب بلشویکی روسیه، آلبرت انیشتین دانشمند برجسته یهودی وچارلز چاپلین فیلسماز مشهور سینما را جای داده بود، در سالهای اخیر و به ویژه پس از به روی کار آمدن دولت راست گرا در این کشور در حال از دست دادن وجهه خود به عنوان کشوری که همواره یکی از درخشان ترین نمونه های دمکراسی در جهان خوانده می شود به دلیل رفتار با پناهندگان، پناهجویان و حتی خارجیان مقیم این کشور است.
در حالی که در سال 2002 رفراندم پیشنهادی احزاب راست گرا به رهبری حزب مردم سوئیس(SVP) با اکثریتی ناچیز با شکست روبرو شد و نزدیک به بیش از نیمی از مردم به طرح سخت گیری بیشتر در برخورد با پناهجویان رای منفی دادند، سال گذشته بطرز حیرت انگیزی طرح پیشنهادی احزاب چپ گرا به رهبری حزب سوسیالیست برای تسهیل شرایط پناهندگان، پناهجویان و همچنین اقامت خارجیان در این کشور با مخالفت اکثریت رای دهندگان روبرو شد.
طرح احزاب چپ خواستار کوتاه تر شدن مدت تقاضا برای تابعیت در سوئیس و نیز امکان سوئیسی محسوب شدن نسل دوم خارجیان در این کشور بود.
احزاب چپ گرا و مدافع حقوق بشر می گویند این قوانین اعتبار سوئیس را به خطر می اندازند
احزاب دست راستی با چاپ پوسترهایی که تصویر بن لادن و دست های سیاهی که در حال ربودن پاسپورت و شناسنامه سوئیسی هستند جمعیت سالخوره این کشور را وحشتزده کردند.
به دنبال این پیروزی چشمگیر برای احزاب دست راستی که یکی از برنامه های اصلی آنها "سوئیس برای سوئیسی ها" به عنوان سخت گیری بیشتر در برابر خارجی های مقیم این کشور و نیز سیاست خارجی مستقل از اتحادیه اروپا خوانده می شود، طرح سخت گیری بیشتر در برخورد با پناهجویان توسط آنان به رفراندم گذارده شد که روز یکشنبه 25 سپتامبر با رای نزدیک به هفتاد درصد مردم به تصویب رسید.
شکست چپ گرایان و مدافعان حقوق بشر
درنا کوزه گر روزنامه نگار مقیم سوئیس در این باره می گوید:" نتایج این رفراندم یک شکست کامل برای احزاب چپ گرا و مدافعان حقوق بشر در این کشور است، این درحالی است که در سال های اخیر به دلیل سخت گیریهای بسیار تعداد پناهجویان متقاضی پناهندگی در این کشور به نسبت گذشته کاهش یافته است وهمچنین در موارد بسیاری کمک هزینه های پناهجویانی که تقاضای آنها مردود شده است قطع ویا به اجبار از کشور اخراج شده اند."
به گفته وی درحالی که احزاب چپ خواستار امکانات بیشتر برای پناهجویان وپیوستن به اتحادیه اروپا هستند، احزاب راست که قدرت را در دولت و مجلس در دست دارند سیاست های سخت گیرانه و محافظه کارانه تری را دنبال می کنند.
نتایج رفراندم در سوئیس واکنش فوری سازمان پناهندگان سازمان ملل(UNHCR) را برانگیخت که ضمن ابراز تاسف، آن را برای حقوق بشر فاجعه بار خواند.
در همین حال در داخل سوئیس نیز گذشته از تظاهراتی که احزاب افراطی چپ در زوریخ و برخی از شهرهای این کشور در دفاع از حقوق پناهجویان برپا کردند که در برخی موارد به درگیری با پلیس انجامید، احزاب چپ اعلام کرده اند که برای تجدید نظر در این قوانین درصدد جمع آوری امضا برای برگزاری یک رفراندم دیگر برخواهند آمد.

درحالی که احزاب چپ خواستار امکانات بیشتر

،برای پناهجویان وپیوستن به اتحادیه اروپاهستند

احزاب راست که قدرت را در دولت و مجلس در دست دارند سیاست های سخت گیرانه و محافظه کارانه تری را دنبال می کنند



با این حال به گفته درنا کوزه گر اوضاع چندان هم ناامید کننده نیست، سال گذشته احزاب چپ موفق شدند در رفراندم دیگری پیوستن سوئیس به پیمان شنگن و نیز به رسمیت شناخته شدن اجازه کار اعضای جدید اتحادیه اروپا در سوئیس را به تصویب مردم برسانند.
وی می گوید که با وجود روحیه محافظه کار اغلب مردم سوئیس ولی آنچه برای آنها بیشتر از هر چیز اهمیت دارد وجهه تاریخی این کشور است، کشوری که بنیان گذار نهادهای بین المللی چون صلیب سرخ و دمکراسی مستقیم در جهان بوده است.
به همین دلیل است که احزاب چپ امیدوارند با تبلیغات گسترده همچون سال 2002 مردم را متوجه به خطر افتادن اعتبار سوئیس به عنوان یک کشور نمونه دمکراسی در جهان و به ویژه اروپا کنند.
اتهام برای سوء استفاده از پناهندگی
در حالی که احزاب راست گرا و کریستف بلوخر وزیر دادگستری سوئیس می گویند رای مردم سوئیس به منزله پایان بخشیدن به سوء استفاده از حقوق پناهندگی در این کشور است، احزاب چپ می گویند خواستار بازنگری در قوانین مربوط به پناهندگی و مهاجرت و نیز رفراندم مجدد به پیوستن به اتحادیه اروپا خواهند شد.
بر اساس طرح جدید که در رفراندم اخیر به تصویب مردم سوئیس رسید، مقاضیان پناهندگی باید ظرف دو روز از زمان ورود خود مدارک شناسایی یا پاسپورت ارائه کنند، در غیر این صورت به دلیل ورود غیر مجاز به خاک سوئیس تحت پیگرد قضایی قرار می گیرند.
به علاوه سوء استفاده کنندگان از مزایای پناهندگی در سوئیس به عنوان متهم به دادگاه معرفی می شوند و کمک هزینه کسانی که تقاضای پناهندگی آنها رد شده است قطع می شود این افراد باید در اولین فرصت خاک سوئیس را ترک کنند و یا پلیس آنها را وادار به ترک خاک سوئیس می کند.
این قوانین به عنوان سخت گیرانه ترین قوانین در زمینه پناهجویان در قاره اروپا شناخته شده است
درنا کوزه گر، روزنامه نگار مقیم سوئیس
BBC





قوانین جدید پناهندگی را محکوم میکنیم

بحران به وجود آمده در دنیای کنونی به حدی رسیده است که تمامی حکام به جز ترفندهای اقتصادی و سیاسی رایج، جهت حفظ منافعشان در سطح بین المللی، مجبورند مردم کشورشان را نیز در بحرانهای کاذب غوطه ور سازند تا دامنه این بحران به سرمایه های آنان لطمه نزند.
خروج مراکز تولید کار (کارخانجات ) از دول سرمایه دار به سمت کشورهای جهان سوم و در حال توسعه باعث ایجاد تشنجات بیشماری در اینگونه کشورها گردیده است.
ایجاد جو ضد خارجی و ضد پناهندگی یکی از راهکار هائیست که میتواند پیکان دید عموم عامه مردم را به سمتی منحرف سازد که صاحبان سرمایه بتوانند هر چه بیشتر از انحراف افکار عمومی بهره جویند و مسائل و مشکلات داخلی را به گردن پناهندگان و خارجیان بیندازند.
به همین منظور پس از تلاش حداقل دو سالۀ احزاب دست راستی در سوئیس فجیع ترین قانون ضد پناهندگی و ضد خارجی در این کشور به تصویب رسید .
کريستوف بلوخر، وزير دادگستری سوئيس که اين قانون را پيشنهاد کرده است، می گويد "بهشتی به نام سوئيس" برای همه، جا ندارد.
نتایج به دست آمده از اين همه پرسی نشان داده است که تقریبا هفتاد درصد رأی دهندگان از قوانين تازه دولت در مورد پناهجويان و خارجیان در سوئيس پشتيبانی می کنند.
قوانین جدید آنچنان مبانی حقوق پناهندگی و خارجیان را نفی میکند که انتقادات بسیاری را نه تنها در میان سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد و نهادهای مدافع حقوق بشر و مدافع کودکان، بلکه اعتراض اتحادیه اروپا را نیز برانگیخته است
.
سازمان ملل متحد نتيجه اين همه پرسی را تاسف بار توصيف کرده است و اتحادیه اروپا اعلام میدارد موارد فوق با معیارهای تصویبی اتحادیه اروپا منافات دارد
اين مقررات تازه از پناهجويان می خواهد برای تعيين هويت خود مدارک معتبر را ارائه دهند و کمک هزينه های بهزيستی آن دسته از کسانی که تقاضای پناهندگی شان رد شده است قطع خواهد شد و تا پيش از اخراج از کشور سوئيس تا دو سال احتمالا در بازداشت خواهند بود.
یکی از بندهای این مصوبه در مورد پناهجویان متذکر میشود : پناهجویان باید در بدو ورود به خاک سوئیس پاسپورت خود را ارائه نمایند و یا حداقل ظرف مدت 48 ساعت کار شناسائی معتبر تحویل مقامات سوئیس نمایند .
بند دیگری اعلام میدارد در صورت عدم پذیرش پناهندگی متقاضی پناهندگی سریعا کلیه امکانات وی قطع میگردد و طرح NEE یا کمکهای اولیه در مورد او به اجرا در خواهد آمد .
در ساعات اولیه تصویب این قانون اعتراضات شدید نیروهای رادیکال در شهر زوریخ چهره شهر را دگرگون کرد . سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی و نیروهای چپ در تلاشند تا بتوانند به هر شکل جلوی اجرای این قانون را بگیرند .
اتحادیه پناهندگان ایرانی ضمن محکوم کردن قوانین جدید پناهندگی و مهاجرت از کلیه هموطنان شریف و آزاده میخواهد تا خود را به صف حمایت کنندگان از پناهجویان و پناهندگان برسانند
اتحادیه پناهندگان ایرانی
سوئیس / 29 سپتامبر 2006



Thursday, September 28, 2006





۲۵ پناهجوی افغان از بريتانيا اخراج شدند

دولت بريتانيا ۲۵ پناهجوی غيرقانونی افغان را که چندين سال در اين کشور زندگی می کردند، اخراج کرده و به افغانستان انتقال داده
است
اين پناهجويان می گويند دولت بريتانيا برخلاف خواست افغانها، آنها را خارج کرده است.
پناهجويان بازگردانده شده افغان از بريتانيا، از ولايتهای مختلف افغانستان مانند باميان، غزنی، کابل، بلخ و چند شهر ديگر هستند که می گويند بيش از ۵ سال را در شهرهای مختلف بريتانيا سپری کرده اند.
اين افراد بوسيله يک هواپيما از شهر هامبورگ آلمان به کابل انتقال داده شدند.
خبرگزاری دولتی باختر افغانستان گزارش داده است که هنگام ورود اين افراد به فرودگاه کابل، اين افراد خسته و عصبانی به نظر می رسيدند.
اغلب اين ۲۵ پناهجوی اخراج شده افغان از بريتانيا، افرادی بوده اند که مدتی را در زندانهای مختلف آن کشور ظاهرا به سبب تخطی های قانونی سپری کرده اند.
اما محمد امير، يکی از اين پناهجويان ادعا می کند که دولت بريتانيا "بر خلاف موازين بين المللی و بدون دليل" آنها را زندانی و سپس رد مرز کرده است.
يکی از اين افراد می گويد همسر و فرزندان وی در بريتانيا هستند، درحاليکه دولت او را به افغانستان برگردانده است.
با اين حال، وزارت مهاجران افغانستان می گويد وزارت داخله بريتانيا اقدام به اخراج آن عده مهاجرانی می کند که درخواست پناهندگی آنها رد شده است.
هرچند دولت افغانستان با دولت بريتانيا در زمينه بازگرداندن پناهجويان افغان، موافقت نامه ای به امضا رسانده است، اما آنگونه که مسئولان در وزارت مهاجرين افغانستان می گويند اين توافقنامه شامل حال تنها افرادی می شود که به صورت قانونی در بريتانيا زندگی می کنند و مدرک اقامت دارند.



Tuesday, September 26, 2006



كريستوف بلوخر، وزير دادگسترى سوئيس، كه از سياستمداران طيف راست توده‌گرا در سوئيس است، عرضه‌كننده طرحى بود براى تشديد قوانين پناهندگى در سوئيس، طرحى كه اكثريت شهروندان اين كشور روز يكشنبه (۲۴ سپتامبر) به آن رأى مثبت دادند. هشدارهاى منتقدانى كه مى‌گفتند قانون جديد پناهندگى ناقض حقوق بشر است و به سنت انسان‌دوستى در سوئيس آسيب مى‌رساند، تأثير چندانى در آن ميان نبخشيد.

تظاهرات مخالفان تشديد قانون پناهندگى
در روز يكشنبه ۲۴ سپتامبر در سوييس



آنچه در روز يكشنبه در سوئيس رخ داد، هشداردهنده است. اگر چه شمار پناهجويان در اروپا و نيز در سوييس هيچگاه در بيست سال گذشته به اين كمى نبوده است، اكثريت شهروندان سوئيسى خواستار تشديد قوانين پناهندگى در كشورشان شدند. طراحان تشديد قوانين پناهندگى در سوييس همچنين خواستار تشديد قوانين مربوط به خارجيانى هستند كه شهروند كشورى عضو اتحاديه اروپا نيستند و به قصد كار كردن به سوييس مى‌آيند.
گويا سوئيسى‌ها مى‌خواهند بگويند كه باصطلاح ”قايق‌مان پر شده است“. حتى اگر علت اصلى پيشنهاد اين طرح قانونى، حسابگرى‌ دست‌راستيها براى چنگ اندازى به قدرت سياسى بوده باشد، مى‌توان گفت كه حساب وزير دادگسترى راست و توده‌گراى سوييس درست از آب درآمده است، چون درست بر رگ اصلى شهروندان سوئيسى دست گذاشته است. نظرسنجى‌اى كه هفته گذشته در سوئيس منتشر شد، نشان مى‌دهد كه ۷۷ درصد از شهروندان واهمه دارند از اينكه كشورشان از خارجيها پر شود و در پى آن مردم سوئيس از خود بيگانه شوند. در حدود همين تعداد سوئيسى رأى به تشديد قوانين مربوط به خارجيان در سوييس داده‌اند.
كسى كه پيش از اين گمان مى‌كرد كه سوئيس، كشورى كه در آن به چهار زبان صحبت مى‌كنند، سمبل گشودگى به روى جهان است، بايد دوباره به داورى بنشيند. چون وضعيت اقتصادى سوئيس با بيست درصد جمعيت خارجى‌اش، همچون گذشته خوب است. اقتصاد قدرتمند اين كشور حتى وابسته به نيروى كار خارجيان است، از بخش ساعت‌سازى آن گرفته تا هتلدارى‌اش. اينكه تنها سه درصد جمعيت سوئيس بيكار است هم نشان مى‌دهد كه همه استدلالهايى كه مى‌گويند ”خارجيان كار ما را از دستمان گرفته‌اند.“ نادرست است.
اما به نظر مى‌رسد كه خود سوئيسها احساس ديگرى در اين مورد دارند. اينكه دو سال پيش اتحاديه اروپا قوانينى را در رابطه با رفت و آمد و كار آزاد براى شهروندان كشورهاى عضو اتحاديه اروپا تصويب كرد، ديگر براى سوئيسيها قابل تحمل نيست. رأى اكثريت مردم سوئيس به تشديد قوانين پناهندگى كشورشان را مى‌توان اين گونه هم تعبير كرد كه مى‌گويند ديگر بس است و ما مى‌خواهيم تنها به خود بپردازيم.
البته بايد توجه داشت كه اين گونه موضع‌گيرى در سوئيس بى‌سابقه نيست. در سالهاى گذشته هم حدود ۷۰ درصد شهروندان اين كشور خواستار تشديد قوانين پناهندگى بودند. با اين همه نتيجه همه‌پرسى هشداردهنده است. بخصوص بخاطر آنكه آنچه در سوئيس پيش آمده تأثير خود را بر ديگر كشورهاي اروپايى نيز خواهد گذاشت. حتى ممكن است سدهاى موجود بشكنند و سياستمداران كشورهاى ديگر در اروپا هر روز صبح با اين فكر از خواب بيدار شوند كه ”حال كه سوئيس قوانين پناهندگى خود را تشديد كرده، چرا ما نكنيم؟“
براى همين بسيار مهم است كه نمايندگان كشورهاى اروپايى يك بار ديگر با هم سر ميز مذاكره بنشينند و سياست خود را در رابطه با مهاجران بسنجند و تنظيم كنند. چون اگر قرار باشد كه هر كشورى مثل سوئيس ساز خودش را بزند و ديگر كشورها هم در تشديد قوانين پناهندگى حتى با هم مسابقه بدهند، آينده انسان دوستى در اروپا بس تيره و تار خواهد بود.



Monday, September 25, 2006



مردم سوئيس قانون جديد پناهندگی را تائيد کردند

مردم کشور سوئيس، روز يکشنبه، 24 سپتامبر، با شرکت در يک همه پرسی از قانون جديد پناهندگی در اين کشور حمايت کرده اند. سازمان ملل متحد می گويد وضع اين قانون می تواند کنوانسيون ژنو در ارتباط با پناهندگان را نقض کند.
دولت سوئيس می گويد که اين قانون جديد سوء استفاده از نظام پناهندگی در اين کشور راکاهش می دهد.
نتايج به دست آمده از اين همه پرسی نشان داده است که هفتاد درصد از رای دهندگان از قوانين تازه دولت در مورد نظام پناهجويی در سوئيس پشتيبانی می کنند.
سازمان ملل متحد نتيجه اين همه پرسی را تاسف بار توصيف کرده است.
اين مقررات تازه از پناهجويان می خواهد برای تعيين هويت خود مدارک معتبر را ارائه دهند و کمک هزينه های بهزيستی آن دسته از کسانی که تقاضای پناهندگی شان رد شده است قطع خواهد شد و تا پيش از اخراج از کشور سوئيس تا دو سال احتمالا در بازداشت خواهند بود.
"شورای پناهندگان سوئيس" می گويد اين مقررات بيش از حد سخت گيرانه است به ويژه در زمانی که شمار متقاضيان پناهندگی به اين کشور به پايين ترين حد خود در بيست سال گذشته رسيده است.
يورگ شرتنليب، از اعضای اين شورا، گفت: "تاثير چنين قانونی احتمالا اين خواهد بود که تقاضای عده ای پناهجوی واقعی با مشکل مواجه شده و حتی رد شود
."

حقوق کودکان

ايموجين فوکس، گزارشگر بی بی سی در شهر برن سوئيس، می گويد که سوئيس مانند بسياری ديگر از کشورهای اروپايی حاضر نيست که از نظام سنتی پناهجويی در اين کشور سوء استفاده شود.
اين گزارشگر می گويد در سوئيس، مانند بقيه کشورها، پرونده هايی وجود دارد که دليل تقاضای برای پناهجويی فرار از شکنجه و آزار و اذيت نبوده بلکه فقط جستجو برای يک زندگی بهتر بوده است.
کريستوف بلوخر، وزير دادگستری سوئيس که اين قانون را پيشنهاد کرده است، می گويد "بهشتی به نام سوئيس" برای همه، جا ندارد.
به گفته گزارشگر بی بی سی احساسات آقای بلوخر منعکس کننده اذهان عمومی در سوئيس است.
با اين حال، بسياری نگران هستند که وضع کردن چنين مقرراتی در سوئيس به وجهه سنتی اين کشور به عنوان کشوری بشردوست و سخاوتمند آسيب برساند.
آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد قانون جديد سوئيس را مورد انتقاد شديد قرار داده است و گفته که بخش عمده ای از پناهجويان نمی توانند در عرض 48 ساعت مدرک شناسايی معتبر ارائه دهند چون آنها معمولا اين گونه مدارک را ندارند.
گروهی ديگر از مخالفان قانون جديد پناهندگی در سوئيس می گويد که نگهداری پناهجويان اخراجی در بازداشتگاه ها، که شامل کودکان نيز می شود و ممکن است تا دو سال به طول انجامد، ناقض کنوانسيون سازمان ملل در ارتباط با حقوق کودکان است.



Sunday, September 24, 2006





نظاميان مالزي در مرز تايلند به حالت آماده‌باش درآمدند

سربازان مالزي مستقر در مرز تايلند براي جلوگيري از ورود پناهندگان تايلندي به اين كشور، به حالت آماده‌باش درآمدند.
به گزارش روز شنبه خبرگزاري ملي مالزي (برناما)، به ارتش دستور داده شد تا در پست‌هاي بازرسي مهاجران از جمله پست مرزي "رانتاو پان جنگ " مراقبت‌هاي بيشتري انجام دهند.
سرتيپ "شهردين ابوبكر" فرمانده تيپ هشتم زميني ارتش مالزي با عادي توصيف كردن اوضاع در مناطق مرزي گفت: تصميم بر افزايش مراقبت‌ها از مرزها در ايست‌هاي بازرسي، يك اقدام پيشگيرانه براي ممانعت از وقوع احتمالات است.
وي به اتباع مالزيايي توصيه كرد مسافرت‌هاي خود به تايلند را محدود كنند تا تنش سياسي در اين كشور فروكش كند.
شامگاه سه‌شنبه گذشته نظاميان تايلندي با انجام يك كودتاي آرام و اعلام انحلال كابينه، قدرت را در اين كشور بدست گرفتند.
مالزي با مناطق جنوبي تايلند داراي مرز مشترك است و افراد ساكن در مناطق مرزي اين دو كشور، روابط فاميلي گسترده‌اي با يكديگر دارند.
مردم ايالت‌هاي جنوبي تايلند به زبان مالايي تكلم مي‌كنند. اين مناطق در گذشته جزو قلمرو مالزي بشمار مي‌آمد.



Saturday, September 16, 2006



ارسلان خلیلی پناهجوی ایرانی به اعتصاب غذای خود پایان داد

ارسلان خلیلی، پناهجوی ایرانی که از تاریخ 05/08/2006 در جلوی نمایندگی unhcr شعبه وان در ترکیه و در اعتراض به رفتار غیر انسانی کمیساریای پناهندگان سازمان ملل، دست به اعتصاب غذای نامحدود زده بودو سرانجام پس از 37 روز، با رسیدن به برخی خواسته ها و پس از دیدار با مسئول شعبه وان کمیساریا به اعتصاب غذای خود پایان داد.
ارسلان خلیلی کرندی، پس از 37 روز موفق به دیدن نیم ساعته مسئول وان کمیساریا شد و مشکلات خود را با وی درمیان گذاشت، اما مسئولان که گویا قصد تحریک وی را داشته اند، با رفتاری بسیار نا انسانی و نا مودبانه، و در فضایی سراسر توهین، خبر بررسی مجدد پرونده دخواست پناهندگی وی را داده اند.
وی نیز پس از این قول مساعد مجدد Unhcr و با خواهش خانواده و دوستان به اعتصاب خود پایان داد و بدین وسیله مراتب قدر و تشگر و سپاسگذاری خود را به احزاب سیاسی و سازمانهای دفاع از حقوق بشر و پناهندگی، صاحبان و اربابان رسانه ها و تمامی کسانی که در این روزهای سخت و عذاب آور صدایش را به گوش جهانیان رسانده و وی را به نوعی کمک کرده اند، را اعلام می دارد
.

http://manshet.blogfa.com





میلیونها نفر در سراسر جهان در حال فرار و مهاجرت
13.09.2006 - سایت انتگراسیون - ترجمه : حنیف حیدر نژاد
برلین خبرگزاری د پ آ

با 191 میلیون انسانی که خارج از کشور و سرزمین خود زندگی می کند، جهان شاهد بالاترین رقم مهاجرین در طول تاریخ است. بر اساس اطلاعات صندوق جهانی جمعیت، 12،7 میلیون نفر تنها در سال گذشته در حال فرار و در جستجوی کشور جدیدی برای خویش بوده اند.به لحاظ اقتصادی، مهاجرین طی سال گذشته در سراسر جهان، رقمی بالغ بر 232 میلیارد دلار - آمریکائی به کشورهای خویش واریز کرده اند. 167 میلیارد دلار از این میزان، به کشورهای در حال توسعه جاری شده است. این مبلغ بالاتر از میزان ثبت شده ای است که [در همین مدت] در در امور توسعه خرج شده است.
بر اساس همین گزارش بعد از آمریکا با 38،4 میلیون و روسیه با 12،1 میلیون نفر مهاجر ، آلمان با رقمی بالغ بر 10،1 میلیون نفر مهاجر در مقام سوم قرار دارد. در حال حاضر در جهان نزدیک به 6،6 میلیارد انسان زندگی می کنند.


اصل خبربه زبان آلمانی
Millionen weltweit auf der FluchtBERLIN dpa
Mit 191 Millionen Menschen leben heute weltweit mehr Menschen außerhalb ihres Heimatlandes als jemals zuvor. 12,7 Millionen davon waren im vergangenen Jahr auf der Flucht, wie der Bevölkerungsfonds der UN (UNFPA) in seinem gestern vorgestellten Weltbevölkerungsbericht schreibt. Aus wirtschaftlicher Sicht hätten Migranten im vergangenen Jahr 232 MilliardenUS-Dollar in ihre Heimatländer überwiesen. Davon seien 167 Milliarden US-Dollar in Entwicklungsländer geflossen. Diese Summe sei höher als die weltweiten Ausgaben für Entwicklungshilfe. Deutschland ist dem Bericht zufolge hinter den USA (38,4 Millionen Migranten) und Russland (12,1 Millionen) mit rund 10,1 Millionen Migranten das drittwichtigste Aufnehmerland. Heute leben etwa 6,6 Milliarden Menschen auf der Erde.
taz vom 7.9.2006, S. 2, 25 Z. (Agentur)
reportage SEITE 5



Friday, September 15, 2006



صدها نفر در تظاهراتی رسیدگی به امور پناه جویان را از مقامات سوئد درخواست کردند
روز پنجشنبه تظاهراتی در استکهلم سوئد بر پا شد تا در آستانه انتخابات در این کشور، توجه افکار عمومی به وضعیت پناه جویان از جمله یک هزار پناهجوی ایرانی جلب شود. عبدالله اسدی، سخنگوی فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی در سوئد در مصاحبه با رادیو فردا می‌گوید تظاهرات واعتراضات روز پنجشنبه نقطه پایانی بود برای یک روند گسترده که تلاش‌های بسیاری را شامل می‌شد. دو هفته پیش صدها نفر از جمله هفت نماینده پارلمان سوئد، در مراسمی در شهر گوتنبرگ شرکت داشتند. وی می‌گوید پناهندگان از هر سو خود را به استکهلم رسانده بودند تا در این تظاهرات شرکت کنند.



Tuesday, September 12, 2006


فراخوان تحصن كنندگان در تيپف عراق در ٢٥ روز تحصن

اطلاعيه شماره ١

ما تحصن كنندگان در تيپف عراق اعلام ميكنيم:

١- با توجه به اينكه سه سال است در زنداني بنام تيپف در عراق بسر ميبريم، در حاليكه اكثريت ما توسط سازمان ملل بعنوان پناهنده برسميت شناخته شده اند.

٢- با توجه به اذعان ارتش آءريكا در تيپف مبني بر اينكه ايالات متحده آمريكا كنوانسيون پناهندگي سال ١٩٥١ را امضا نكرده و آنها قادر به تامين حقوق پناهندگي ما نيستند.

٣- با توجه به فقدان امنيت در عراق

٤- با توجه به اينكه ديگر شرايط تيپف براي ما قابل تحمل نيست و نگهداشتن ما در اين زندان غيرقانوني است،

ما از كميسارياى پناهندگان سازمان ملل، كشورهاى پناهنده پذير و تمام ارگانهاى ذيربط درخواست ميكنيم :

* - ما فورا به يك كشور دمكراتيك و امن منتقل كرده تا قادر باشيم به حقوق انساني خود دست پيدا كنيم.

* - در اين رابطه از تمام آزاديخواهاني كه با ما اعلام همبستگي كرده اند قدرداني مي كنيم.

*- همچنين از تمام سازمانها و شخصيت هاى مدافع حقوق بشر و پناهندأان در خواست كمك مينمائيم.

١٦٠ نفر از ساكنين تيپف عراق

٣ سپتامبر ٢٠٠٦

اطلاعيه تحصن كنندگان تيپف اشرف عراق

شماره ٢

روز گذشته براى دومين بار تعدادى از عناصر وابسته به جمهورى اسلامي در اروپا ضمن پخش يك برنامه تلويزيونى در مورد تحصن تيپف با تكرار تبليغات رژيم تحصن كنندگان را تشويق كردند به مقاومت خود خاتمه داده و تسليم ديكتاتوري حاكم بر ايران شوند.

ما صراحتا اعلام ميكنيم: عناصر وابسته به ديكتاتورى جمهوري اسلامي تحت هر اسم و ادعايي كه باشند، هيچ ربطي به ما ندارند، و اجازه نميدهيم تحصن و ساير اقدامات ما براي احقاق حقوق پناهندگي و ترك عراق بسوي يك كشور دمكراتيك و امن مورد سوء استفاده آنها قرار گيرد.

١٦٠ تن از تحصن كنندگان تيپف عراق

٩ سپتامبر ٢٠٠٦

مرکز پخش خبری همبستگی





بیائید خانواده حمید موساوات(حسن موسوی) را از نگرانی نجات دهیم

حمید موساوات حدود چهار الى چهار و نيم سال پيش از کشور سوئیس درخواست پناهندگی کرده بود. اما متاسفانه بنا به عرف کشور سوئیس ایشان بعنوان پناهنده پذیرفته نشد ند و به همین خاطر وی دچار اختلالات روحی روانی شده بود. خانواده حميد اكنون حدود هفت ماه ميشود كه هیچ اطلاعی از وى ندارند. خانواده حميد براي پيدا كردن ویافتن خبري از عزيز گمشده خود به فدراسيون متوسل شده و از ما كمك خواسته اند.

ما از همه دوستان و کسانی که حميد را دیده یا ميشناسند،خواهش می کنیم چنانچه اطلاعاتي از نامبرده دارند لطفاُ به دبیر خانه فدراسیون یا با این شماره تلفن0016042515512 تماس حاصل فرمایند. و يك خانواده را از نگرانى جدي بدر آورند.


با تشکر از همکاری شما عزیزان
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی واحد سوئيس



مرکز پخش خبری همبستگی secreteriat of International Federation of Iranian Refugees(IFIR) Tel: + 31 630414073



Monday, September 11, 2006


تصاویری از مراسم سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 در گلزار خاوران


من خام نی ام که همره عام شوم
با عام به کام دام اوهام شوم
این زندگی از هزار مردن بدتر است
بگذار هزار بار اعدام شوم
اسماعیل خوئی



Sunday, September 10, 2006



سرپرست امور پناهندگان سازمان ملل نسبت به وقوع یک فاجعه انسانی در دارفور هشدار داد
سرپرست امور پناهندگان ملل متحد هشدار داد چنانچه هرچه سریعتر در راه بهود بخشیدن به وضعیت امنیتی منطقه جنگزده دارفور سودان و کمکرسانی به نیازمندان اقدامی صورت نگیرد، جهان با یک فاجعه انسانی روبرو خواهد شد. دولت سودان طرح سازمان ملل متحد برای استقرار یک نیروی بیست هزارنفری در دارفور تا پایان سال جاری را رد کرده و گفته است این اقدام به مثابه اشغال بخشی از کشور توسط نیروهای غربی خواهد بود که شبه نظامیان جهادی را بیگانه کرده و وضعیتی شبیه به عراق ایجاد خواهد کرد. لوئیز آربور کمیسر عالی سازمان ملل متحد در حوزه حقوق بشر نیز تایید کرد وضعیت در منطقه رو به وخامت گذاشته و غیرنظامیان از سوی هر دو طرف مخاصمه مورد حمله قرار می گیرند. در جریان درگیری های دو سال گذشته در دارفور دهها هزار نفر کشته و بیش از دو میلیون نفر آواره شدند.



Saturday, September 09, 2006


دوستان عزیز پناهجو، دوستداران دفاع از حق پناهندگی

اگر میخواهید در روند پناهندگی شما تغییر مثبتی ایجاد شود.
اگر میخواهید از شرایط مخفی و زندگی غیرقانونی نجات پیدا کنید.

اگر میخواهید هر روز شاهد جوابهای منفی اداره مهاجرت و بازپس
فرستادن دوستانتان به جهنمی که جمهوری اسلامی در ایران ساخته است نباشید.
اگر میخواهید در سرنوشت پناهندگی خود و فرزندانتان تأثیرات مثبت بگذارید.
اگر میخواهید بعد از سالها انتظار و بلاتکلیفی از کسب حق پناهندگی برخوردار شوید.
و اگر میخواهید طرح اقامت عمومی به پناهجویان ایرانی به موفقیت بیانجامد.
در تظاهرات 14 سپتامبر بطورگسترده شرکت کنید.

مکان: استکهلم میدان سرگل
زمان: روز پنجشنبه 14 سپتامبر از ساعت 30 :14
همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی – سوئد
تلفن تماس: 0737178819
9 سپتامبر 2006




جانيان اسلامى ضد مهاجر و پناهنده حق ندارند در كنفرانس هاى مربوط به مهاجرت شركت كنند

قرار است مصطفي پور محمدي قاتل و جنايتکار حرفه اي در كنفرانس سازمان ملل مورد مهاجرين سخنراني كند!

مصطفي پور محمدي وزيرکشور جمهوري اسلامي ايران و کسي که اسمش با قتل و ترور و اعدامهاي گسترده سال ۶۷ و قتلهاي زنجيره اي و قتل محالفين در خارج کشور عجين است، سخنران کنفرانس مهاجرت سازمان ملل در نيويورک است. به اين رفتار بيشرمانه سازمان ملل و حکومت اسلامي ايران وسيعا اعتراض کنيد.
يکبار ديگر فرار مخفيانه قاضي مرتضوي از سويس را ياد مقامات حکومتي بياوريد. مصطفي پور محمدي جنايتکار و عمل آوارگى هزاران نفر و عامل خانه خرابي صدها هزار پناهنده افغاني و عراقي در ايران است و بايد فورا دستگير شود.
همبستگي – فدراسيون سراسري پناهندگان ايراني مراتب خشم و اعتراض شديد خود را به سازمان ملل اعلام کرده و خواهان لغو فوري و بي وقفه اين سخنراني است.


طبق اخباري که به دبيرخانه فدراسيون رسيده است، قرار است مصطفي پور محمدي وزير کشور جمهوري اسلامي ايران در روزهاي پنجشنبه و جمعه هفته آينده ۱۴ و ۱۵ سپتامبر در نيويورک در يک کنفرانس در مورد مهاجرات سخنراني کند.

گفته ميشود که موضوع سخنراني پورمحمدي، موقعيت مهاجرين ايراني در خارج کشور و مهاجرين ساکن ايران از افغانستان و عراق است.

اين يک رفتار به غايت بيشرمانه و توهين آميز به همه مهاجرين و پناهندأن ايراني ساکن همه کشورها و همزمان توهين غير قابل توصيف به شهروندان ايراني است که از جهنم عراق و يا افغانستان فرار کرده اند.
جمهوري اسلامي ايران حکومتي است فاشيست و ضد انسان که از يکسو عامل فرار و گريز اجبارى هزاران نفر است و از سوي ديگر فراريان از جهنم عراق و يا افغانستان را با سياستهاي ضد پناهندگي و ضد انساني ، به بدترين شرايط ممکن سوق داده است.

اگر در کنفرانس مهاجرت در مورد جمهوري اسلامي ايران بايد حرفي زده شود، محاکمه و اعتراض شديد به اين حکومت ضد پناهنده و مهاجرو حکومت ضد انسان و سرکوبگر و جنايتکار است.
مقامات حکومت اسلامي اجازه ندارند، خود را نماينده مردمي معرفي کنند، که از دست اين حکومت از دست شکنجه و شلاق و اعدام وسنگسار گريخته و در کشورهاي محتلف ساکن شده اند. دعوت از پورمحمدي جنايتکار که اسمش لرزه بر اندام بسياري از خانواده ها مي اندازد که اسمش با قتل و کشتار زندانيان سياسي و با ترور مخالفين در خارج کشورتداعي ميشود، بعنوان سخنران در مورد پناهندکان يک تف سر بالا و يک رفتار بيشرمانه و توهين آميزعليه همه پناهندگان است.

در عين حال سازمان ملل بهتر از هر کس ميداند که رفتار حکومت اسلامي با افغانستانيها و عراقيهاي ساکن ايران چگونه است، پروپاگاندهاي راسيستي گاه و بيگاه، نبود کمترين امکانات و خدمات رفاهي، تحت فشار گذاشتن حتي کودکان اين پناهجويان براي باز پس فرستادن همه آنها، و تحقير و توهين روزمره از راديو و تلويزيونهاي حکومتي عليه اين مردم، همه و همه بايد با اعتراض سازمان ملل روبرو شود، نه اينکه از سران حکومت اسلامي براي سخنراني در مورد اين جنايات دعوت بعمل آورد.

سازمان ملل و کميسارياي عالي پناهندگان با سياستهاي ضد انساني اين چنيني هيچ آبرويي در بين پناهندگان و مهاجرين ندارد و با اين نوع سياستها فقط نفرت عمومي از خود را بيشتر دامن ميزند. رفتارهاي از اين نوع و دعوت و يا اجازه دادن به سخنراني پور محمدي در اين کنفرانس، نمونه جديد افتضاح سياسي براي سازمان ملل، بعد از دعوت قاضي مرتضوي به سويس و اجازه سخنراني دادن به او در کنفرانس حقوق بشر سازمان ملل است ، که با اعتراضات گسترده به يک افتضاح سياسي تبديل شد.

همبستگي – فدراسيون سراسري پناهندگان ايراني با تمام توان خود خواهد کوشيد در مقابل اين رفتار بيشرمانه ايستاده و از همه پناهندگان و مهاجرين و همه مردم و همچنين همه نهادهاي مدافع حقوق انساني و سازمانهاي اپوزيسيون جمهوري اسلامي دعوت ميکند به اين رفتار اعتراض کنند.

همبستگي – فدراسيون سراسري پناهندگان ايراني


۸ سپتامبر ۲۰۰۶
مرکز پخش خبری همبستگی secreteriat of International Federation of Iranian Refugees(IFIR) Tel: + 31 630414073
Fax: + 17345386165 Addresse: Postbus 1312, 5602 BH Eindhoven; Netherlands Site: www.hambastegi.org
hambastegi news:ifir_news@yahoo.com




به نام انسان

گزارش روز اول اعتصاب غذا در شهر وان ترکیه

برخی از تبعیدیان سیاسی در شهر وان ترکیه طی بیانیه ای که روز گذشته انتشار دادند . به دلیل قتل مشکوک ولی الله فیض مهدوی در زندان گوهر دشت اعلام سه روز اعتصاب غذا کردند .
در روز اول این اعتصاب که از ساعت 11 صبح به وقت ترکیه آغاز شد . با هجوم و یورش ماموران اطلاعاتی و پلیس ترکیه و رسانه های ترکیه همراه بود .
در بدو شروع اعتصاب ماموران اطلاعاتی ترکیه با یورش به این تجمع مسالمت آمیز از انجام آن در این روز و روز های بعدی جلوگیری کردند . در پی این یورش اسامی افرادی که در اعتصاب شرکت کرده بودند . نوشته شد و همچنین علت اعتصاب را جویا شدند .
ماموران اطلاعاتی که کمی زودتر از رسانه های جمعی ترکیه وارد کار شدند به محض رسیدن به محل ترا کت های که توسط حاضرین تهیه شده بود را جمع آوری کردند .
جالب توجه اینجاست که اطلاعات ترکیه درست چند لحظه بعد از توجه ماموران سازمان ملل به این تحصن وارد کار شدند . در هنگام برخورد پلیس با اعتصاب کنند گان مسئولین سازمان ملل با سکوت مرگبار خود در نقض حقوق بشر توسط دولت ترکیه شریک شدند .
لازم به ذکر است ماموران اطلاعاتی و لباس شخصی ترکیه از مصاحبه اعتصاب کنند گان با رسانه های جمعی جلوگیری کردند .
تبعیدیان سیاسی در شهر وان ترکیه ادامه اعتصاب غذا را در مکان خصوصی برگزار خواهد کرد و همچنین نسبت به عملکرد ضعیف سازمان ملل در این باره به سازمان های حقوق بشری و کمیسیون حقوق بشر گزارشی ارسال خواهد کرد .
همچنین تبعیدیان شهر وان در پیامی به مردم آزاده در کشور های اروپایی و امریکایی اعلام کردند که ما در حد توان خود و امکانات و محدودیت های خود صدای در گلو مانده زندانیان سیاسی شدیم به همین منظور از شما عزیزان که در کشوری آزاد زندگی می کنید دعوت می کنیم که با برپای تظاهرات و اعتصاب غذا از قتل عام زندانیان سیاسی در ایران جلوگیری کنید .



ما آغاز کردیم ، ما تداوم می بخشیم ، ما پایان خواهیم داد .
تبعیدیان سیاسی در شهر وان ترکیه
2006-09-08
درود بر جانباختگان راه آزادی





Friday, September 08, 2006



یک خانم ایرانی که به همراه دو فرزندش به ایران دیپورت شده بودند دوباره به نروژ بازگشتند
.با کمک و اقدامات موثر و بی وقفه دفتر مشاوره و ترجمه آسیا و وکیل همکار این دفترحکم اخراج این خانم، همسر وفرزندانش لغو شد و اقامت موقت نروژ را دریافت نمودند. ساعت 6 صبح پنج شنبه 24 اگوست، پلیس به کمپی که این خانواده در آنجا زندگی می کردند، یورش برد و یک خانم و دو فرزندش را دستگیر کردند. به دستان این خانم دستبند زدند و آنها را برای اخراج به کمپ تروندوم(کمپی که اخراجی ها در آنجا نگهداری می شوند) برده شدند، آنها پس از دو روز به ایران دیپورت شدند و در همان روز مسئولین انتظامات فرودگاه مهرآباد آنها را به نروژ باز پس فرستادند. در همان ساعات اولیه دستگیری، همسر این خانم برای کمک به دفتر مشاوره و ترجمه آسیا مراجعه نمود، مشاورین این دفتر با پلیس و وکیل این خانواده تماس برقرار کردند و اطلاعات لازم را از پلیس کسب نمودند و به آنها اطلاع دادند که پرونده این خانواده بررسی نشده و منتظر جواب از دادگاه استیناف (Utlendingsnemnda) می باشند، ولی پلیس اعلام کرد که این خانواده حکم اخراج گرفته اند و ما باید حکم را اجراء نمائیم. بلافاصله با وکیل خانواده تماس گرفته شد، وکیل نه تنها هیچ تلاش و عکس العملی از خود نشان نداد ، بلکه اخراج آنها را طبیعی خواند و گفت من هیج کاری نمی توانم انجام دهم و ت! روز دوشنبه هم به دفترم باز نخواهم گشت و به نوعی از خودسلب مسئولیت نمود. مسئول دفتر ترجمه تلاش نمود که از نفوذ و تجربه سازمان نروژی حمایت از پناهجویان نروژی "نواس " استفاده کند، از این سازمان خواست که به دولت فشار بیاورد تا این خانم و دو فرزندش را از کمپ قرنطینه شده تروندوم بیرون بیاورند و آنها را از فشارهای روحی فراوانی که برآنان وارد شده برهانند. نواس پرونده آنها را گرفت وبا دادگاه استیناف (Utlendingsnemnda) تماس گرفت ، ولی متاسفانه موضوع را پیگیری نکردند. با این وجود تلاش شد یکبار دیگر از طریق وکیل قبلی و سازمان نواس از دادگاه استیناف (Utlendingsnemnda) خواسته شود که حکم اخراج این خانواده را لغو نماید. همزمان با این اقدامات، کوشش شد، بطور مرتب از مسئول پرونده این خانواده در دادگاه استیناف (Utlendingsnemnda) تقاضا می شد که نسبت به این حادثه و پرونده این خانواده واکنش نشان دهد و حکم اخراج این خانواده را لغو نماید و شکایتی که آنها به این دادگاه ارجاع داده اند را رسیدگی کند. علیرغم همه این تلاش ها، این خانواده همچنان تحت فشار بودند و بطور مرتب تهدید می شدند که به ایران دپیورت خواهند شد. در همکاری و همفکری دفتر ترجمه و مشاوره آسیا با همسر این خانم ، تصمیم گرفته شد ، شکایتی نسبت به وضعیت این خانواده و بویژه وضعیت ناگوار آنان تنظیم شود. وکیل قبلی آنها را عوض کنیم و اقدامات لازم را بهمراه وکیل جدید پیش ببریم. روز دوشنبه چهارم سپتامبر شکایت جدیدی تنظیم شد ووکیل جدید آن را برای دادگاه استیناف(Utlendingsnemnda) ارسال نمود. در آن شکایت وکیل با اعتراض به اقدام پلیس، خواهان لغو حکم اخراج این خانواده شد و در آن نوشته شد درست زمانی این خانواده به ایران دیپورت می شود که سرپرست اداره خارجیان اعلام کرده است که دولت به زودی به خانواده هایی که دارای فرزند هستند و سه سال در نروژ زندگی کرده اند، اقامت می دهد. خوشبختانه، اقدامات پیشگفته و شکایت جدید وکیل، موثر واقع شد و مقاومت مسئول پرونده این خانواده در دادگاه استیناف (Utlendingsnemnda) شکسته شد و یک روز پس از دریافت شکایت، بلافاصله با ارسال فاکسی حکم اخراج این خانواده را لغو کرد، و ابلاغ نمود که پرونده این خانواده میتواند در چهارچوب قانون جدید بررسی شود و تا آن مقطع این خانواده میتواند در نروژ اقامت قانونی داشته باشد. در روز پنج شنبه 7 سپتامبر مجددا از طریق وکیل موضوع خارج ساختن این خانواده از کمپ اخراجی ها را تقاضا نمودیم ، از پلیس خبر گرقتیم که این خانم و دو فرزندش امروز پنجشنبه به کمپی در اسلو منتقل می شوند و در روز جمعه می توانند به کمپ قبلی محل اقامت خود بازگردند. روز پنجشنبه 7 سپتامبر این خانواده تحویل مسئولین کمپی در اسلو شدند. ما برای این خانواده آرزوی موفقیت داریم



Thursday, September 07, 2006


زنان مهاجر در جهان نادیده انگاشته شده اند
گزارش جدید سازمان ملل متحد درباره مهاجرت حاکی است زنان مهاجر در جهان به نوعی نادیده انگاشته شده اند. زنان مهاجر به آرامی و در سکوت در حال ارتقای کیفیت زندگی در کشورهای خود هستند. سال گذشته شمار مهاجران زن در جهان به 95 میلیون رسید که از شمار مردان مهاجر در همه جای جهان پیشی گرفت؛ غیر از آفریقا و آسیا. ثریا احمد عبید مدیر اجرایی نهاد مهاجرت سازمان ملل می گوید: به دنبال اقدامی در نشست آینده مهاجرت در سازمان ملل است؛ زنان چون اغلب در بخش غیررسمی کار می کنند، حقوقشان به رسمیت شناخته نمی شود و احساس کردیم در بحث هایمان در مجمع عمومی سازمان ملل که چهاردهم و پانزدهم سپتامبر برگزار خواهد شد، اقدام مهمی که می توان انجام داد، مطرح کردن این است دولت ها هنگام سیاستگذاری درباره پدیده مهاجرت، نیازهای زنان را به ویژه در نظر بگیرند. در این گزارش هیچ رقم دقیقی ذکر نشده، اما حاکی است زنان مهاجر جهان در سال گذشته 230 میلیارد دلار پول به خانه های خود در کشورشان فرستاده اند.



Monday, September 04, 2006



تقاضای پناهندگی هیئت آفریقای جنوبی از کانادا

وزارت خارجه آفريقای جنوبی می گويد در حال بررسی گزارشات مبنی براين است که ۱۳۷ زن که جزو هيئت آفريقای جنوبی در کنفرانس جهانی مبارزه با ايدز در تورنتو بودند، از دولت کانادا درخواست پناهندگی کرده اند.
به گزارش روزنامه های کانادايی اين عده از جمله ۱۵۰ نماينده زن از اريتره، اوگاندا، زيمبابوه و ال سالوادور هستند که از دولت کانادا تقاضای پناهندگی کرده اند.
يک وکيل امور مهاجرت گفت که اين زنان با تبعيض فاحش در کشورشان روبرو هستند. ابتلا به بيماری ايدز برای زنان يک لکه ننگ محسوب شده و تبعيضی که عليه آنان قائل می شوند معادل آزار و ايذاست. زنان مبتلا به ایدز، خانه و کار خود را از دست داده و در برخی موارد تهديد به خشونت فيزيکی می شوند.
سياست مبارزه با بيماری ايدز دولت آفريقای جنوبی که استفاده از داروهای سنتی و رژيم غذايی را توصيه می کند و از حمايت تابو امبکی، رئيس جمهور و مانتو امسيمانگ وزير بهداشت بحث انگيز اين کشور برخوردار است، در کنفرانس تورنتو مورد انتقاد شديد قرار گرفته بود.
استفن لوئيس، نماينده ويژه سازمان ملل متحد اين تئوری ها را بی ارزش خوانده و گفته بود اگر کشوری نگران سلامت شهروندان خود باشد و به آنان علاقه داشته باشد يک چنين توصيه هايی نمی کند.
در آفريقای جنوبی پنج ميليون و نيم نفر با بيماری ايدز زندگی می کنند و شمار افراد آلوده به ويروس اچ آی وی، در اين کشور، پس از هند از هرکشور ديگر جهان بيشتر است.
B.B.C



Sunday, September 03, 2006




راهشان پررهرو

در سراسر زندانهای جمهوری اسلامی ؛ در آن تابستان سیاه هزاران زندانی سیاسی از بهترین فرزندان پاک ایران را در نهایت بی رحمی
و پنهان کاری و سکوت به قربانگاه بردند و در کمال شقاوت به دست جلاد سپردند و اجساد پاک آنها را در گورهای دسته جمعی بدون
هیج نشانی دفن کردند و سکوت کردند ، به خیال خام خود می توانند اینچنین همچون خفاشان شب پرست بزرگترین و کثیفترین جنایت قرن را مخفی کنند .

خبر كوتاه بود. دولت ايران قطعنامه ۵۹۸ شوراى امنيت را پذيرفته است. آن روز، ۲۷ تير ماه ۱۳۶۷، در اخبار ساعت ۲ راديو خبر را شنيديم. پايان يافتن جنگ بايد خوشحالمان مى‌كرد. نكرد اما. هنوز همه چيز مبهم بود. بى‌اعتماد و مضطرب در انتظار پيامدهاى بعدى بوديم. بهاى “جام زهر” را از حساب چه كسانى مى‌پرداختند؟ در روزنامه‌ها هنوز خبر از جنگ بود. در مرزها جنگ حتى شدت يافته بود و آمار كشته‌ها و تلفات مايوس‌كننده بود. خبرى از آتش‌بس نبود. در لابلاى روزنامه‌ها و گوشه‌هاى پنهان آن، خبرهاى مبهمى به چشم مى‌خورد. مجاهدين با “امكانات نظامى صدام” در مرزها عملياتى را آغاز كرده‌اند. چند روز بعد خبر قطع ملاقاتها دهان به دهان مى‌چرخيد. در سالن ملاقات لوناپارك اعلان شده بود “تا اطلاع ثانوى كليه ملاقاتها قطع مى‌شود”. سابقه داشت كه فردى، دسته‌اى يا حتى يك بند از زندان ممنوع الملاقات شود. اما قطع ملاقات كل زندان و طبق شنيده‌هاى بعدى كل زندانهاى كشور بى‌سابقه بود. چه چيزى در انتظارمان بود؟ ديگر، روزنامه ندادند. شبى آمدند و تلويزيون را هم بردند. به اين ترتيب تمامى ارتباطهاى ما با بيرون قطع شد. حتى بيماران را هم به بهدارى مركز، در ساختمان قديم، نمى‌بردند
...” منيره برادران فصل “تابستان ۶۷” كتاب “حقيقت ساده

علت اینکه خمینی چرا این دستور را داد شاید تا وقتی جمهوری اسلامی پا برجاست به درستی مشخص نشود وشاید علت آن دیگر ارزشی نداشته باشد ، ولی نکته مهم این است که با وجود اینکه شب تیره اختناق بر پهنه کشورمان همچنان گسترده است و دیکتاتورهای
جانی مردم بی گناه را به غل و زنجیر بسته اند و کوچکترین اعتراض را با گلوله جواب می دهند ، هر روز و هر ساله توجه مردم به عمق این کشتار بزرگ بیشتر جلب می شود . گویا زحمات کسانی که سالیانی است تلاش در افشای این برگ سیاه جمهوری اسلامی کشیده اند بی ثمر نمانده است و خون این شهیدان همچون رودی که از تاریکیها جوشش گرفته و به سوی روشنایی در حرکت است ، می آید تا به همراه توده مردم بنیاد دیکتاتوری را برفکند


فانوس، برای غربت غروب خاوران
جای خالی چشمانت
هیچ ندارم بگذارم
دگمه ای / ریگی/ اشکی
عیبی ندارد
تو کور باش
دنیا که دیدن نداردعزیزم
اشتیاق ،بیهوده نیست
تو میان صدها / برخاک
من میان هزاران / برباد
ما بازماندگان هم ایم
دست هایت را به موهایم بکش
سفید و پیر شوم
در آغوشم بگیر
پیر بمانم
حالا که مرده ای
یادی که از ترانه پر باشد
یاد تو....
شعر از سمیرا مرادی
یادشان گرامی
راهشان پر رهرو باد
I.U.R



در اين وبلاگ
خانه
تماس با ایمیل @
منشور اتحادیه

NEE

Nichteintretens

entscheid

قطع کمکهای پایه

لوگو

پیوندها

لینکستان ایرانی
بحران
انتگراسیون ایرانیان ساکن آلمان
راديو پارس
پناهندگان ترکیه
Human Rights Activists in Iran
اداره مهاجرت سوئیسBFM
Informationsbund Asyl
Schweizerische Flüchtlingshilfe

آرشيو



 

2003I.U.R