هرالد تربیون: میلیون ها نفر در جهان شهروند هیچ کشوری نیستند و در موقعیت بسیار دشواری بسر می برند.
رنج مردم بی سرزمین
هرالد تريبون در مقاله ای به مورد ميليون ها نفر در جهان پرداخته که شهروند هيچ کشوری نيستند و در موقعيت بسيار دشواری بسر می برند.
به نوشته هرالد تريبون اين افراد در کشورهای مختلفی زندگی می کنند و داستان زندگی متفاوتی دارند ولی يک نقطه مشترک ميان همه آنها وجود دارد، اين که سرزمينی ندارند که به آن خانه بگويند.
دو ميليون نفر از اين افراد بدون سرزمين در کشور تايلند زندگی می کنند که بيشتر آنها متعلق به اقليت های قومی هستند. بسياری از آنها در مناطق مرزی اين کشور با ميانمار بدنيا آمده اند.
«فيليپ لو کلرک» متخصص موضوع پناهندگی در سازمان ملل متحد، پديده مردم بی سرزمين را مساله جهانی با داستان های متفاوت می دانداين مردم بی سرزمين در مناطق دور افتاده ای در تايلند زندگی می کنند که از ادارات دولتی در آنجا خبری نيست و اين شهروندان ناکجاآباد فاقد مدرکی هستند که نشان دهد پدر و مادرشان در تايلند به دنيا آمده اند.
«سايدانگ کاوتام» که باغبان است می گويد من نمی توانم مسافرت کنم به بيمارستان بروم و حتی درس به خوانم.
او می گويد تنها کاری که ما می توانيم بکنيم کارگری است و می افزايد اگر من يک شهروند بودم می توانسم به تحصيلاتم ادامه دهم.
«جيمز گولدستون» مدير اجرايی «طرح عدالت جامعه آزاد» می گويد با گسترش دمکراسی در کشورها و اهميت کسانی که بتوانند رای بدهند باعث شده که برخی از رهبران سياسی، مليت مخالفان خود را سلب کنند.
در سال ۱۹۷۱ ميلادی هزاران «بی هاری» اردو زبان، به هنگام جدا شدن بنگلادش از پاکستان به اين کشور گريختند. هم اکنون می توان تعداد آنها را حدود ۲۰۰ هزار نفر تخمين زد که هيچ مليتی ندارند.
در بنگلادش نيز می توان بيش از صد هزار نفر از اعضای اقليت قومی روهينگا را يافت که از ميانمار به اين کشور گريختند. آنها يا در خيابان ها بسر می برند و يا در اردوگاه های های پناهندگی زندگی می کنند.
«فيليپ لو کلرک» متخصص موضوع پناهندگی در سازمان ملل متحد، پديده مردم بی سرزمين را مساله جهانی با داستان های متفاوت می داند.
هلند به سي‌هزار پناهنده تابعيت اين كشور را اعطامي‌كند
كابينه هلند روز جمعه اعلام كرد به حدود سي هزار پناهنده‌اي كه از سال ۲۰۰۱در اين كشور زندگي مي‌كنند، تابعيت اعطا خواهدكرد.
بنا به گزارش روز شنبه رسانه‌هاي هلند، پناهندگاني كه قصد دريافت اين تابعيت را دارند، نخست بايد ثابت كنند كه قبل از سال ۲۰۰۱ميلادي از اين كشور درخواست پناهندگي كرده و در تمام اين مدت نيز در اين كشور ساكن بوده‌اند.
همچنين از شرايط ديگر دريافت تابعيت اين است كه پناهنده نبايد در مدت اقامت خود در هلند داراي سابقه جنايي باشد.
اين تصميم دولت هلند پس از تلاش‌هاي سه ماهه "نباحت‌آلباي راك" معاون وزير دادگستري هلند از حزب كارگر و توافق‌هاي وي با اتحاديه شهرداري‌هاي اين كشور اعلام شد.
پيش از اين بسياري از شهرهاي هلند كمك‌هاي اضطراري ويژه‌اي براي آن دسته از مهاجران غيرقانوني كه درخواست پناهندگي‌شان توسط اين كشور رد شده بود، ارايه مي‌كردند اما پس از توافق مذكور قرار شد كه مراكز كمك رساني تمامي اين شهرها تعطيل شود.
اين درحالي است كه "يوب كوهه" شهردار آمستردام گفت كه در اين شهر همچنان مراكز ويژه‌اي براي آن دسته از پناهندگان غيرقانوني كه هنوز به كمك‌هاي امداد رساني نياز دارند، فعال خواهد بود.
دولت هلند چندي پيش نيز قانون جذب نيروهاي كار مهاجر به اين كشور را تصويب كرده بود.
متقاضی روادید ورود به کانادا در بالای یک دکل مخابراتی سنگر گرفت
یک مرد عراقی (شانزدهم اردیبهشت ماه)، در اعتراض به عدم موافقت سازمان ملل متحد با پناهندگی و اعزام او به کانادا، از یکی از دکل های مرتفع مخابراتی در سودان بالا رفت و سیزده ساعت تمام در آن جا سنگر گرفت. او سپس پایین آمد و خود را تحویل ماموران شهربانی سودان داد. نماینده کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهجویان، پناهندگان و آوارگان، به خبرنگاران گفت: این مرد که "فالح" نام دارد، پناهجو بشمار نمی آید.
اعتراض به سیاست غیرانسانی اخراج مهاجران افغانی ساکن ایران
گروهی از فعالان سیاسی و اجتماعی، دانشگاهیان، نویسندگان و روزنامه‌نگاران ایران با انتشار بیانیه‌ای نسبت به سیاست‌های دولت ایران در اخراج مهاجران افغانی اعتراض کرده و آن را "غیرانسانی" نامیده‌اند.
در هفته‌های اخیر دولت ایران ده‌ها هزار مهاجر افغانی را به افغانستان بازگردانده و هزاران نفر دیگردر انتظار اخراج از ایران هستند. برخی گزارش‌ها حاکی از اعمال خشونت از سوی پلیس ایران در برخورد با مهاجران است. در یک مورد که از سوی دولت افغانستان تأیید شده، یک کارگر مهاجر افغان پس از ضرب و شتم و اخراج از ایران، در بیمارستانی در شهر هرات درگذشته است.
وقتی پناهجویان «تحمل» می‌شوند!
طبق آمار رسمى، حدود ۵۷۶۰ ایرانى در آلمان اقامت Duldung دارند. این افراد كسانى هستند كه با تقاضاى پناهندگى آنان مخالفت شده و حضور آنان در خاك آلمان «تحمل» مى‌شود.
نامش ساراست. مادر یك دختر ۱۳ ساله كه از شوهرش جدا شده و مثل تمام مادرهاى سرزمینش ایران، كابوسش این است كه قانون او را از فرزندش جدا كند. وقتى به آلمان آمد خیالش آسوده بود كه اینجا هر چه بشود لااقل كسى دخترش را از او نمى‌گیرد. اما روزى كه وكیلش از او خواست تا براى دختر ۱۳ ساله‌اش جداگانه تقاضاى پناهندگى دهد، فهمید كه كابوس جدایى،
افغان هایی که به افغانستان بازگردانده شده اند
پيامد اخراج ده ها هزار افغان از ايران
کميسيون عالی پناهندگان سازمان ملل متحد می گويد بيش از ۳۶ هزار افغان در مدت ده روز از ايران اخراج شده اند .اين افغان ها در منطقه زابل در مرز ايران و افغانستان مستقرهستند.
ايران می گويد بيش از ۵۰ هزار افغان را برای خروج از ايران فراخوانده و بر آن است که هر کشوری از نظر قانونی حق دارد که کارگران مهاجر غير قانونی را خارج کند.
مقام های افغانستان می گويند اين کشور در يک زمان کوتاه مدت توانايی پذيرفتن جمعيت چند هزار نفری افغان ها را ندارد.
مهاجران اخراج شده به مناطقی فرستاده شده اند که امکانات کافی برای استقرار و زندگی وجود ندارد و به همين دليل با مشکلات معيشتی مواجه شده اند.
روز سه شنبه ۱۱ ارديبهشت، جمعی از افغان ها در اعترض به آنچه اخراج اجباری پناهجويان افغان از ايران عنوان شد، در برابر وزارت امور خارجه افغانستان و سفارت ايران در کابل جمع شدند و در اعتراض به سياست های دولت ايران، شعار مرگ بر احمدی نژاد سر دادند.
روز گذشته احمد حسينی مدير کل اتباع و مهاجران خارجی وزارت امور خارجه ايران گفت: «افغان ها طرح اخراج اتباع غير مجاز را با خروج داوطلبانه اتباع اشتباه گرفته اند.»
وی افغان های اخراج شده را مهاجران غير قانونی خواند و افزود: «طی سالهای گذشته جمعيت افغان های غير مجاز در ايران به صورت قابل توجهی افزايش يافته و تا مرز يک ونيم ميليون نفر هم رسيد و اختلالات ناشی از حضور اين تعداد افغان به خصوص در بازار کار،ديگر برای ايران قابل تحمل نيست.»
کميساريای عالی پناهندگان می گويد هر چند بيشتر افغان هايی که از ايران اخراج شده اند به صورت غيرقانونی در ايران زندگی می کردند اما مقام های ایران به آنها فرصت دهند که به صورت داوطلبانه به افغانستان بازگردند.
عبدالکريم لاهيجی نائب رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر در گفت و گو با راديو فردا به پناهندگان سياسی افغانی مقيم ايران اشاره می کند که پيشتر طرح خروج آنها هم از سوی جمهوری اسلامی اعلام شده بود و برای زندگی در ايران با مشکلات متعددی روبرو هستند.
اگر چه طرح خروج اين پناهندگان «داوطلبانه» عنوان می شود اما آنها چند سالی است که با آغاز سال تحصيلی برای ثبت نام فرزندانشان در مدارس ايران با مشکلاتی مواجه می شوند .
دکتر لاهيجی می گويد: «پس از سقوط حکومت طالبان ايران تلاش کرد که افغان ها را به کشورشان باز گرداند.»
او می افزايد: «مهاجران افغانی در ايران پناهنده سياسی هستند و يکی از پيش شرط های بازگشت پناهنده به کشور اين است که در آن کشورامنيت وجود داشته باشد،که در حال حاضر در افغانستان امنيتی وجود ندارد.»
بيش از ۹۰۰ هزار مهاجر افغان در ايران به صورت رسمی ثبت نام شده اند و بنابراين به طور رسمی نمی توان آنها را اخراج کرد.
به برآورد مقام های جمهوری اسلامی، دست کم يک و نيم ميليون مهاجر افغان به صورت غير قانونی در ايران زندگی می کنند که بيشتر به کشاورزی و کارهای ساختمانی مشغول هستند.
به دليل نرخ بالای بيکاری در افغانستان بسياری از افغان ها برای کار ويزا می گيرند و به ايران می آيند، اما بيش از مهلت مشخص شده در ايران می مانند.
رادیو فردا
