Tuesday, December 30, 2003
اعتصاب غذاي پناهجويان در بلژيک
اعتصاب غذاي پناهجويان باقي مانده پناهجويان ايراني در بلژيک که مجددا جواب منفي دريافت کرده بودند و هم اکنون در کليسائي در بروکسل مستقر ميباشند. از امروز مجددا اعتصاب غذاي خود را شروع کردند ، قابل توجه اينکه راديو و تلوزيون بلژيک در دوروز اخير در چند نوبت با آنها مصاحبه مطبوعاتي داشته است.
Friday, December 26, 2003
چشم انداز محاكمه عاملان غرق كشتي حامل 51 پناهجوي ايراني و افغاني و عرب در آبهاي يونان
ماموران شهرباني تركيه چهار مرد ترك و سه مرد افغان را به دنبال فاجعه جمعه گذشته و غرق يك كشتي انباشته از پناه جويان بازداشت كردند. رهبر اين گروه مسعود گردن، 29 ساله و اهل تركيه، چندي پيش به اتهام مشاركت در قاچاق انسان از نيروي پاسدار ساحلي تركيه اخراج شد. بركشتي فاجعه آفرين به گفته مسئولان 56 مسافر از ايران، افغانستان، عراق، اردن، تونس، تركيه و از جمله يك زن و يك دختر 13 ساله سوار بودند. متهم اصلي بعد از آنكه كشتي را در حال غرق شدن ديد با قايق تندرو گريخت. تنها بازمانده اي حادثه يك جوان 20 ساله ايراني است كه مي گويد در كشتي 70 نفر سوار بودند.
Wednesday, December 24, 2003
خبرنگار «بازتاب» از عراق گزارش داد، با آزادي 36 نفر ديگر از زايران غيرمجاز ايراني كه توسط نيروهاي آمريكايي در عراق بازداشت شدند، تنها 5 نفر از اتباع ايران كه تقاضاي پناهندگي به آمريكا را داشته‌اند در بازداشتگاه آمريكا باقي مانده‌اند.
خبرنگار «بازتاب» مي‌افزايد: اين افراد كه با پوشش زيارت عتبات عاليات از كشور خارج شده و به نيروهاي آمريكايي پناهنده شده‌اند، هم‌اكنون در زندان ابوغريب به سر مي‌برند.
بنا بر اين گزارش، نيروهاي آمريكايي افراد مذكور را با هدف كشف ارتباط احتمالي آنان با گروههاي تروريستي مورد بازجويي قرار داده‌اند.
Tuesday, December 23, 2003
خودداري جمهوري چك از دادن حق پناهندگي به يك پناهجوي ايراني
عليرضا يداللهي پناه جوي ايراني در پي گذشت بيش از سه ماه از بازداشتگاه جمهور چک در فرودگاه پراگ به يکي از اردوگاههاي پناهندگي منتقل شد. جمهوري چک از دادن حق پناهندگي به عليرضا يداللهي تا کنون سر باز زده است. وکيل مدافع عليرضا يدالهي ابراز اميدواري کرد که خويشاوندان اين پناهجو بتوانند او را به خانه ببرند. عليرضا يدالهي در ماه اوت گذشته ازجمهوري چک درخواست پناهندگي کرد ولي ماموران مهاجرت او را به ديدار يکي از نمايندگان سفارت جمهوري اسلامي در پراک بردند. سازمان عفو بين الملل قويا به اين عمل ماموران اداره مهاجرت جمهوري چک اعتراض کردند. عليرضا مي گويد اگر به ايران بازگردد به اتهام عضويت در يکي از گروههاي مخالف جمهوري اسلامي به زنداني طولاني خواهد رفت. هر چند نام سازماني که عليرضا خود را عضو آن مي داند، مشخص نيست، اما احتمال مي رود که او از گروه مسلح مجاهدين خلق باشد.
Tuesday, December 16, 2003
شرايط پناهندگان در آلمان فدرال، مسئله اى ست كه هر چند يكبار در اين كشور سر و صداى زيادى در رسانه هاى گروهى به پا مى كند.
در سال ۱۹۵۳ ميلادى اداره تشخيص پناهندگان خارجى در آلمان تاسيس شد. در آن زمان شمار پناهندگان به آلمان، سالانه فقط ۱۵۰۰ نفر بود. تاسيس اين اداره دولتي، واكنش دولت آلمان بود به موج بى شمار مهاجرت پناهندگان، در دوران جنگ جهانى دوم و بعد از آن. تصميم بر اين بود كه ديگر نبايد پناهندگان را به حال خود گذارد. اين اداره به كمك پناهندگان شتافت و بسيارى از آنها از اين طريق توانستند مفرى براى خود بيابند. اما كار اين اداره از زمان تاسيس تا بحال با تغييرات بسيارى همراه بوده است.
در دهه هفتاد ميلادى موج پناهندگان ترك به آلمان، كه به خاطر كودتاى نظامى در كشورشان بود، اداره تشخيص پناهندگان را با مشكل بزرگى روبرو ساخت. اين اداره كه تا آن زمان فقط ۱۳۰ كارمند داشت، مجبور شد تا شمار آنها را تا ۳۵۰ نفر افزايش دهد.
ولفگانگ دُرفنِر، معاون سخنگوى اين اداره در امور مطبوعاتي، بر اين نظر است كه اين تعداد در مقابل موج عظيم پناهندگان در سال ۱۹۸۹ميلادى بسيار ناچيز بوده است. او مى گويد:
“موج واقعا عظيم پناهندگان به آلمان، با فروپاشى اتحاد شوروى همراه بود. اواسط سال ۱۹۸۹ توده هاى وسيع مردم از كشورهاى روماني، بلغارستان و كشورهاى ديگر اروپاى شرقى به آلمان سرازير شدند. شمار اين پناهندگان تا ۴۴۰ هزار نفر رسيد.”
اداره تشخيص پناهندگان براى سر و سامان دادن شرايط آنها، با مشكلات فراوانى روبرو شد و دولت آلمان و همه احزاب بزرگ اين كشور بر اين نظر شدند كه آلمان امكان پذيرش اين همه پناهنده را ندارد و بايد كارى عاجل در مقابله با موج ورود پناهندگان به كشور كرد. به همين جهت در سال ۱۹۹۳ دولت آلمان قوانين پناهندگى را در كشور مشكل تر كرد و شرط كشور ثالث را برقرار ساخت. ولفگانگ دُرفنِر در توضيح ماده قانونى در اين مورد مى گويد:
“همه كشورهاى همسايه آلمان از سيستم سياسى دمكراتيك برخوردارند و خود، پناهنده مى پذيرند. بنابراين اگر كسى مثلا از جمهورى چك به آلمان بيايد و تقاضاى پناهندگى كند، به او مى گوئيم: تو بايد در همان كشور چك تقاضاى پناهندگى مى دادى و تقاضايت در آلمان مورد قبول نيست.”
از ديگر مواد قانونى كه پذيرش پناهنده را در آلمان مشكل تر از سابق مى ساخت، شرط كشورهاى امن بود. در اين مورد آلمان كشورهاى جهان را به امن و ناامن طبقه بندى كرد. بر اين مبنا كسى كه از كشورى امن به آلمان بيايد و تقاضاى پناهندگى كند، با تقاضايش مخالفت خواهد شد و از او خواهند خواست تا خاك كشور را ترك كند. در فهرست كشورهاى امن از جمله، لهستان، سوئد، و مثلا غنا ذكر شده اند.
در اين ميان تصميم بر قبولى و يا ردى يك متقاضى پناهندگى با متخصصانى ست كه در امور كشورهاى مختلف جهان تخصص دارند. يكى از اين متخصصان در جلسه اى با متقاضى پناهندگى به گفتگو مى نشينند و دليل او را از ترك خاك كشورش و تقاضاى پناهندگى در آلمان مى پرسد و تصميم به قبولى و يا ردى تقاضاى آن پناهنده با اوست.
در سال گذشته اين اداره با 1.7 درصد تقاضاهاى پناهندگان موافقت كرده است. به گونه اي ديگر، اين اداره با تقاضاى بيش از ۹۸ درصد متقاضيان مخالفت كرده و آنها مجبور شده اند خاك آلمان را ترك كنند.
اين سخت گيرى هاى قانونى در دهه نود ميلادى موجب آن شد كه ميزان متقاضيان پناهندگى به آلمان به شدت تقليل يابد. مسئولان شمار تقاضاهاى پناهندگى در سال جارى ميلادى را حدود ۵۰ هزار مورد حدس مى زنند.
گفتنى ست كه در حال حاضر ۲۳۰۰ كارمند اين اداره مسئول رسيدگى به امور متقاضيان پناهندگى و سر و سامان دادن وضعيت آنها هستند
Monday, December 08, 2003
طرح مساله دو دختر ايراني-بلژيكي پناهنده به سفارت بلژيك در تهران، در يك برنامه زنده پر بيننده
ديروز در يک برنامه زنده تلويزيوني در بلژيک، در حمايت از مادر ياسمين و سارا، دو دختر خردسالي که به سفارت بلژيک در تهران پناه آورده اند، مادر اين دو دختر همراه با لويي ميشل وزير خارجه بلژيک و تني چند از مقامهاي مسئول و صاحبنظران در مورد سرنوشت ياسمين و سارا به بحث نشستند. انور مير ستاري از فعالان حقوق بشر در بلژيک، در مصاحبه با راديو ميگويد: اين برنامه تلويزيوني معمولا مهمترين بحث روز را مطرح مي کند و تمام افراد موافق و مخالف نظر خودشان را آزادانه مي دهند. لويي ميشل از شرکت کنندگان در بحث خواست که اجازه دهند دولت بلژيک مسائل را بطور محرمانه با ايران حل کنند. ولي يک سناتور شرکت کننده در بحث نظري برعکس داشت و مي گفت دولت ايران در شرايطي است که از لحاظ جهاني به ما احتياج دارد وما بايد از آنها بخواهيم که اين بچه ها را به مادرشان تحويل دهند. خانم دکتر پورهاشمي با اعلام اين که به دولت بلژيک و آقاي لويي ميشل اعتماد دارد، ابراز اميدواري کرد که کارش را درست کنند.
Thursday, December 04, 2003
پناهنده شدن دو دختر ايراني به سفارت بلژيك در تهران سبب پيچيدگي مناسبات ميان بلژيك و ايران شد
دو دختر جوان ايراني كه توسط پدرشان از بلژيك به ايران برده شده بودند، به سفارت بلژيك در تهران پناهنده شدند. اين ماجرا موجب پيدايش تنش بين دولتهاي جمهوري اسلامي و بلژيك شده است. ياسمين 15 ساله و سارا 6 ساله، دو دختر ايراني تبار تبعه بلژيك هستند كه به دنبال طلاق مادرشان، كفالتشان برعهده مادرشان گذاشته شده بود و يك روز هنگامي كه پدر از نوبت نگهداري دخترانش برخوردار بود، به بهانه سفر تفريحي به يونان، آنان را كه بر اساس قانون بلژيك داراي تبعيت دوگانه ايراني و بلژيكي هستند به تهران مي برد و به اين ترتيب رابطه آنان را با مادرشان قطع مي كند. ديروز هنگام رفتن به مدرسه، ياسمين و سارا مستقيما به سفارت بلژيك در ايران مي روند و از مقامات سفارت تقاضاي كمك براي بازگرداندنشان به شهر ليژ در بلژيك نزد مادرشان مي كنند. در حال حاضر پدر آنان، شهاب سليمي، از سوي مقامات بلژيكي به جرم ربودن فرزندانش، تحت تعقيب بين المللي قرار گرفته، اما مقامات ايراني معتقدند كه سرنوشت آنان به تصميم پدرشان بستگي دارد، زيرا كه بدون اجازه وي، ياسمين و سارا حق خروج از كشور را ندارند. اين معضل باعث پيچيدگي مناسبات ميان بلژيك و ايران شده است.
Wednesday, December 03, 2003
دو دختر ايرانى ـ بلژيكى به سفارت بلژيك در تهران پناهنده شدند.
به گزارش سرويس ديپلماتيك ايلنا، اين دو نفر در دعوايى خانوادگى كه تبديل به نزاعى ديپلماتيك شد، پدر ايرانى خود را ترك كرده و خواستار ملحقشدن به مادر خود در بلژيك شدند.
رلويس مايكل وزير امور خارجى بلژيك اظهار داشت من از سفير خواستم تا زمان حل اين معضل، اين دختران را نگه دارد.
وى در گفت و گويى با راديو محلى" آرتيبياف" اظهار داشت: حفاظت كامل از اين بچهها وظيفه ما مى باشد.
"ياسمين پورهاشمى" 15 ساله به همراه خواهر 6 ساله خود سارا ديروز سهشنبه از نزد پدر ايرانى خود گريخته و به سفارت بلژيك رفتند. پدر ايرانى اين دو دختر از اكتبر امسال از آنها نگهدارى ميكند.
دستگيرى "شهاب" پدر اين دو دختر به حكم بينالمللى نياز دارد چرا كه وى از بازگرداندن آنان به نزد مادرشان در بلژيك خود دارى كرده است. شهاب در يكى از روزهاى تعطيل آگوست آنها را به جاى بازگرداندن به بلژيك ايران آورد.
"زارا" مادر آنها در ليژ در شرق بلژيك زندگى ميكند و حضانت دخترانش را بر عهده دارد.
Monday, December 01, 2003
: قوانين جديد پناهندگى درهلند.محمدرضااسکندری
سال 2004 سه نوع کمپ پناهندگی در هلند داير می شود
کمپ بسته يا زندان، کمپ احتمال کرفتن جواب، کمپ برگشت.
سرانجام پس از اعلام طرح جديد دولت در رابطه قانون پناهندگی امروز سازمان پناهندگی با برگزاری 12 نشست سراسری در سراسر کشور هلند قانون جديد دولت را به کارمندان سازمان پناهندگی ابلاغ نمود.
سازمان پناهندگی اعلام نمود. در ماه دوم سال 2004 سازمان کاری خود را تعغير ميدهد. اين تعغيرات علاوه بر زندان بزرگ در نزديکی فرودگاه آمستردام است که برای پناهندگان بدون اوراق معتبر مسافرتی وارد هلند ميشوند و توسط دادگستري، پليس و نيروهای ارتش هلند اداره می شود.
سازمان پناهندگی موظف است که در اين مدت کوتاه در جهت داير کردن دو نوع کمپ پناهندگی تلاش نمايد.
1. کمپ برای کسانی که شانس کرفتن جواب مثبت دارند
2. کمپ برای کسانی که شانسی برای جواب مثبت ندارند.
افردی که در کمپ دوم زندگی ميکنند، سازمان پناهندگی موظف است که هرچه سريع تر آنها را آماده نمايد که از کشور خارج شوند.
دولت معتقد است که بيش از 80 در صد پناهندگانی که وارد هلند ميشوند پناهنده واقعی نمی باشند و برای يک زندگی بهتر از گشور خود فرار ميکنند. آنها شرايط قبولی به عنوان پناهنده در هلند ندارند و بايد هرچه سريع تر کشور را ترک نمايند.
در کمپ های جديد شرايط سخت تر و اکثر بوجه هائی که برای فعاليت های ورزشی و تفريحی قبلا در اختيار پناهندگان گذاشته ميشود خبری نيست. دولت سعی ميکند که کمپ ها را در روستا دور افتاده که برای دولت ارزان تر است داير نمايد. اگر يک پناهنده بخواهد به يک شهر بزرک سفر کند، يک چهارم پولی که برای معاش در هفته ميکيرد بايد خرج نمايد. در کذشته هر پناهنده در مقابل يک ساعت کار 50 سنت ارو به عنوان مزد دريافت می کرد. هر پناهنده برای فرار از بيکاری و بيمار شدن، حاظر می شود که کارهای از جمله نظافت اتاق کار کارمندان، توالت و ساير کارها را انجام دهد تا بتواند با پولی که دريافت می کند حداقل هر هفته يک بار از سکوت مرکبار روستا که هيچ سرگرمی در آنجا وجود ندارد فرار نمايد. پناهندگان در قانون قديم می توانستند حداکثر 25 ساعت کار نمايند و برای تمام افراد بالاتر از 18 سال اين امکان وجود داشت. از اول سال 2004 برای يک کمپ 400 نفره، فقط تعداد محدودی از پناهندگان و تا سقف 700 ساعت ميتوانند کار نمايند. در واقع تنها راه نجات از تنهائی و بدست آوردن چند سنت برای اينکه هر هفته به شهر بروند با قانون جديد بسته می شود.
به عنوان عضو شورای کارمندی و کارگری سازمان پناهندگی هلند که بيش از 4 سال در اين اداره کار می کنم ميتوانم بگويم که دولت با اين قانون جديد پناهندگی ميخواهد رکورد سخت ترين و مشکل ترين کشور جهان در رابطه با قانون پناهندگی را داشته باشد و در اين رابطه موفق هم بوده است.
امروز وزير امور مهاجرات اعلام نمود که زندان پناهندگان جوان را برای يک سال ديکر تمديد می کند. اين در حالی است که احزاب چپ و خيلی از سازمانهای حقوق بشری و طرفدار پناهندکان فکر می کردند به خاطر مخالفت آنان و عدم انطباق اين زندانها(کمپ)برای جوانان با قوانين حقوق بشری درب اين زندان بسته شود.
محمدرضا اسکندری
گروه خبری ماد
27 -11-2003
هلند
